مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

احداث ساختمان ها و سازه هاي مختلف، باعث به هم فشرده شدن ذرات خاک و در نتيجه نشست خاک مي گردد. نشست خاک تابع عوامل مختلفي مانند تغيير شکل فشاري، خارج شدن هوا و آب از خلل و فرج و ... مي باشد. يکي از روش هاي محاسبه نشست، استفاده از شاخص فشردگي است که از طريق آزمايش تحکيم بدست مي آيد. تعيين اين ضريب از طريق آزمايش تحکيم بسيار وقت گير است. لذا از گذشته سعي بر اين بوده که شاخص فشردگي را به پارامترهاي فيزيکي خاک از قبيل حد خميري، حد رواني، نسبت پوکي، چگالي نسبي که همگي به سادگي قابل اندازه گيري هستند، ارتباط دهند. به همين جهت روابط تجربي زيادي در اين خصوص ارايه شده است. در اين مقاله با استفاده از شبکه عصبي مصنوعي (ANN)، همبستگي آماري بين خصوصيات فيزيکي خاکهاي ريزدانه و شاخص فشردگي مورد بررسي قرار گرفت. همچنين يک واسنجي بين روش هاي تجربي مختلف موجود براي تعيين شاخص فشردگي با شاخص فشردگي اندازه گيري شده در آزمايشگاه صورت پذيرفت. نتايج نشان داده است که رابطه رندون و هررو از ميان روابط تجربي با بالاترين ضريب همبستگي و کمترين درصد خطا، بالاترين دقت را در برآورد شاخص فشردگي دارد. در مقابل شبکه هاي عصبي مصنوعي شاخص فشردگي را با دقتي بالاتر و درصد خطاي کمتر از رابطه رندون و هررو برآورد مي کند. همچنين کاليبره کردن ضرايب رابطه رندون و هررو با استفاده از مجموعه اطلاعات موجود، تاثير چنداني در دقت اين رابطه براي تخمين شاخص فشردگي خاکهاي منطقه مورد نظر ندارد.

 نسخه قابل چاپ