مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

به منظور ارزيابي تاثير ميدان مغناطيسي و نانو ذرات نقره در مقايسه با کودهاي ريز مغذي بر کميت و کيفيت ذرت علوفه اي، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي موسسه تحقيقات و فناوري رضوي در سال 1386 انجام گرديد. آزمايش به صورت طرح بلوك هاي كامل تصادفي با هفت تيمار و در چهار تكرار طراحي شد. تيمارهاي آزمايش شامل کاربرد (T₁) كود كميرا + ميدان مغناطيسي و نانو ذرات نقره،(T₂)  كود هيوماكس + ميدان مغناطيسي و نانو ذرات نقره،(T₃)  ميدان مغناطيسي و نانو ذرات نقره،(T₄)  كود كميرا،(T₅)  کود ليبرل، (T₆) كود هيوماكس و  (T₇)شاهد بودند. نتايج نشان داد كه تيمار ميدان مغناطيسي و نانو ذرات نقره(T₃)  با 74.49 تن در هكتار علوفه تر و T₄ با 64.87 تن در هكتار به طور معني داري نسبت به بقيه تيمارها بالاترين عملکرد علوفه تر را نشان دادند كه اين مقدار نسبت به شاهد بترتيب معادل 35 درصد و 17.5 درصد افزايش داشت. در بين تيمارها،T₃  به دليل داشتن عملكرد علوفه تر و درصد ماده خشك بيشتر، داراي بيشترين عملكرد علوفه خشك در هكتار بود. تيمارهاي آزمايش تاثيري بر ميانگين وزن تر بلال نداشتند ولي نتايج به دست آمده در خصوص اجزا بوته نشان داد كه تيمارهاي كودي بر اجزا بوته اثر معني داري دارند، بطوري كه تيمارهاي T₃ و T₁ بطور معني داري بيشترين درصد بلال (36.58 درصد) را در بوته نشان دادند و كمترين آن در تيمارهاي T₅ و T₇ بدست آمد. با کاربرد ميدان مغناطيسي و نانو ذرات نقره بنظر مي رسد ميزان تخليه عناصري چون نيتروژن، فسفر و کلسيم توسط گياه از خاک نسبت به تيمارهاي ديگر بيشتر بود. نتايج حاصل از سيلاژ علوفه نشان داد که تيمار ميدان مغناطيسي و نانو ذرات نقره (T₃) از درصد پروتئين خام بيشتر و فيبر شوينده اسيدي پايين تري نسبت به ساير تيمارها برخوردار بود كه در واقع دو عامل مثبت در تغذيه دام به شمار مي روند.

 نسخه قابل چاپ