مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

هدف از اين تحقيق، شناسايي سويه يا سويه هايي از باکتري هاي PGPR داراي توان توليد آنزيم ACC دآميناز است که قادر باشند اثرات مضر شوري بر رشد گياه را تا حد قابل ملاحظه اي کاهش دهند. بدين منظور تعداد 21 نمونه مرکب خاک به همراه ريشه گياه کلزا از 21 منطقه تحت کشت آن در اراضي عمدتا شور استان هاي قم و قزوين تهيه شد. پس از انتقال نمونه ها به آزمايشگاه، تعداد 105 کلوني باکتريايي از رقت هاي بالاي خاک ريزوسفري کلزا بصورت تصادفي جداسازي و خالص سازي شدند. بر اساس توانايي رشد جدايه ها در محيط حداقل DF حاوي ACC بعنوان تنها منبع نيتروژن مشخص گرديد که از بين 105 جدايه منتخب تعداد 15 جدايه داراي توان توليد ACC دآميناز بودند. شناسايي اين جدايه ها با استفاده از معيارهاي مندرج در کتاب سيستماتيک باکتريولوژي Bergey انجام گرفت. بر مبناي آزمون هاي تعيين جنس و گونه، 14 جدايه در گروه سودوموناس هاي فلورسنت و متعلق به گونه سودوموناس فلورسنس بودند. نتايج بدست آمده از اندازه گيري فعاليت آنزيم ACC دآميناز سويه ها نشان داد که فعاليت اين آنزيم در سويه هاي مورد آزمايش متفاوت بوده و از 1.43 تا 8.17 ميکرومول -? کتوبوتيرات بر ميلي گرم در ساعت تغيير مي كرد. همچنين ميزان اکسين توليد شده توسط سويه ها در محيط کشت TSB بين 0.8 تا 2.17 ميکرومول در ميلي ليتر نوسان داشت. در اين تحقيق تاثير سويه هاي منتخب بر کاهش اثرات منفي شوري بر رشد گياهچه هاي کلزا از طريق انجام يک آزمون گلداني بررسي و نشان داده شد که در شرايط شور کاربرد سويه هاي مورد آزمايش باعث افزايش مقادير وزن تر اندام هوايي، وزن خشک اندام هوايي، طول ساقه، وزن خشک ريشه و طول ريشه گياهچه هاي کلزا در مقايسه با گياهچه هاي شاهد (بدون تلقيح) گرديد. در بين سويه هاي مورد آزمايش، سويه P12 بيشترين تاثير را بر شاخص هاي رشد داشت، به طوري که باعث ايجاد اختلاف معني دار با شاهد و نيز اکثر سويه هاي مورد آزمايش شد. در اين آزمون همبستگي بالايي بين طول ريشه و وزن خشک ريشه با مقادير فعاليت آنزيم ACC دآميناز باکتري ها مشاهده گرديد. همچنين مقايسه ميانگين تاثير دو سطح شوري (EC=6 dS.m^-1) S1 و (EC=8 dS.m^-1) S2 بر شاخص هاي اندازه گيري شده در گياهچه هاي کلزا نشان داد که افزايش شوري از 6 به 8 دسي زيمنس بر متر با کاهش معني دار وزن تر اندام هوايي و طول ساقه همراه بود.

 نسخه قابل چاپ