مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

در تحقيق حاضر اثر تغيير اقليم بر نياز خالص آبياري و عملکرد کشت گندم ديم در دوره هاي زماني آينده با استفاده از داده هاي خروجي مدل CGCM3، از سري مدل هايAOGCM ، در منطقه بهشهر مورد بررسي قرار گرفته است. پارامتر هاي اقليمي دما و بارندگي تحت سناريوي انتشارA2 ، در دوره هاي زماني 2040-2011، 2070-2041 و 2100-2071، شبيه سازي شدند. اين کار با کوچک مقياس سازي دما به روش آماري و بارندگي به روش تناسبي انجام گرفت. براي تخمين نياز خالص آبياري، تبخير و تعرق پتانسيل با استفاده از روش هارگريوز - ساماني و باران موثر به روش USDA محاسبه شد. اثر کمبود آب بر عملکرد محصول با استفاده از تابع توليد خطي ارايه شده توسط FAO مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان دادند که بارندگي ها در فصل پاييز افزايش اما در فصل هاي زمستان و بهار کاهش مي يابد اين در حالي است که درجه حرارت در تمامي ماه هاي سال افزايشي بين 1 تا 2 درجه سانتي گراد تا پايان سال 2100 خواهد داشت. نياز خالص آبياري با جابجايي تاريخ کاشت به سمت فصل زمستان افزايش يافته که اين افزايش در دوره هاي آتي تحت تاثير تغيير اقليم تشديد خواهد شد. به ازاي يک تاريخ کاشت مشخص، کمبود عملکرد نسبي محصول در دوره هاي آينده نسبت به دوره پايه تغيير چشمگيري نخواهد داشت اما با جابجايي تاريخ کاشت به سمت فصل زمستان به دليل افزايش تبخير و تعرق و استفاده کمتر از باران موثر، افزايش مي يابد.

 نسخه قابل چاپ