مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

شرايط اقليم ايران در اين مقاله در دهه هاي 2000، 2025، 2050، 2075 و 2100 با استفاده از خروجي دو الگوي گردش عمومي جو HadCM2) و (ECHAM4 با لحاظ 18 سناريوي انتشار IPCC، الگوسازي شده است. الگوي MAGICC - SCENGEN براي ريز مقياس نمايي داده هاي با قدرت تفکيک کم خروجي الگوهاي گردش عمومي استفاده شده است. بررسي و مقايسه نتايج دو الگوي HadCM2 و ECHAM4 در اين تحقيق پرداخته شده است. نتايج الگوي HadCM2 نشان از کاهش بارش هاي ايران تا دهه 2100 به ميزان 2.5 درصد است. در حاليکه بارش هاي كشورمان براي دوره مشابه در الگو ECHAM4 به ميزان 19.8 درصد افزايش يافته است. با تحليل منطقه اي الگوي HadCM2 براي دهه هاي آينده دراستانهاي مازندران، گلستان، خراسان شمالي، شمال خراسان رضوي، سمنان، تهران و بخش هايي از گيلان و قزوين افزايش بارش در حاليکه الگو ECHAM4 براي مناطق مذکور کاهش بارش را پيش بيني نموده است. همچنين الگوي HadCM2 براي نواحي جنوب شرق کشورمان شامل استان هاي هرمزگان، کرمان، بوشهر، جنوب فارس و بخش هايي از سيستان و بلوچستان کاهش بارش را پيش بيني نموده است. اما در الگوي ECHAM4 مناطق مذکور در دوره مشابه با افزايش بارش مواجه خواهند شد. بر اساس بررسي هاي به عمل آمده نتايج هر دو الگو بيانگر افزايش دماي تمامي استانهاي کشورمان در دهه هاي آينده هستند. اين دو الگو تا دهه 2100 به طور ميانگين افزايش دما 3 تا 3.6 درجه سانتيگراد را براي کشورمان پيش بيني مي كنند كه در هر دو الگو توزيع مکاني افزايش دما با هم مطابقت دارند.

 نسخه قابل چاپ