پاسخ به:مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)
پنج شنبه 11 خرداد 1391 9:34 AM
17 : آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي) خرداد و تير 1390; 25(2):380-388. |
مطالعه اثرات تنش يخ زدگي بر گياه ميناي چمني (Bellis perennis) در شرايط کنترل شده |
موسوي محمدجواد,نظامي سميه,ايزدي دربندي ابراهيم,نظامي احمد*,يوسف ثاني مريم,كيخاآخر فاطمه |
* گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشكده كشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد |
اين مطالعه با هدف بررسي تحمل به يخ زدگي گياه ميناي چمني در شرايط کنترل شده و به صورت طرح کاملا تصادفي با سه تکرار انجام شد. به اين منظور گياهان پس از کشت و رشد در خزانه در اواسط تابستان تا اوايل پاييز و خوسرمايي در شرايط طبيعي در طول پاييز، در مرحله 8-7 برگي با قرار گرفتن در فريزر ترموگراديان در معرض 12 دماي يخ زدگي (صفر، 2-، 4-، 6-، 8-، 10-، 12-، 14-، 16-، 18-، 20-، 22- درجه سانتي گراد) قرار داده شدند. پايداري غشا سيتوپلاسمي پس از يخ زدگي از طريق اندازه گيري نشت الکتروليت ها و درصد بقا و رشد مجدد گياهان پس از سه هفته رشد در شاسي سرد و به ترتيب از طريق شمارش تعداد بوته ها و تعيين نسبت آنها به تعداد بوته قبل از تيمار يخ زدگي و اندازه گيري صفاتي نظير وزن خشک، تعداد گل و برگ کاملا توسعه يافته تعيين شد. با کاهش دما درصد نشت الکتروليت ها به طور معني داري (p<0.01) افزايش يافت، به طوري که در دماي 18- درجه سانتي گراد به حداکثر رسيد. در بقا گياهان تا دماي 16- درجه سانتي گراد تحت تاثير قرار نگرفت ولي در يخ زدگي شديدتر از آن تمام گياهان از بين رفتند با کاهش دما از 6- درجه سانتي گراد به پايين نيز وزن خشک گياهان به طور معني داري (p<0.01) کاهش يافت. بر اساس نتايج حاصله دماي کشنده 50 درصد گياهان (LT50) بر اساس درصد نشت و درصد بقا به ترتيب -15.2 و -17.0 درجه سانتي گراد تعيين شد. |
كليد واژه: خوسرمايي، درصد بقا، نشت الکتروليت ها، وزن خشک |
نسخه قابل چاپ |