مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

آبشکن ها ابنيه اي هستند که در حفاظت ديواره و اصلاح مسير رودخانه کاربرد دارند. مهمترين مشکل آبشکن، آبشستگي اطراف آن است که موجب شکست و واژگوني آبشکن ميگردد. تعيين عمق آبشستگي به علت اينکه معرف ميزان پتانسيل تخريب جريان در اطراف سازه بوده و همچنين پارامتري مهم در طراحي ابعاد فونداسيون سازه هاي مسير جريان مي باشد مهم است. با توجه به تحقيقات اندک در زمينه آبشکن هاي L شکل و آبشکن هاي باز، در اين مطالعه به بررسي ميزان آبشستگي در اين گونه آبشکن ها پرداخته شده است. به همين منظور از گابيون ها توري - سنگي جهت ساخت آبشکن باز استفاده شده و تاثير ميزان تخلخل گابيون بر آبشستگي آبشكن L با زبانه به سمت پايين دست بررسي شده است. نتايج نشان مي دهد که به ازاي تخلخل 50-45 درصد کمترين ميزان آبشستگي در اطراف آبشکن با زبانه به سمت پايين دست و بيشترين آبشستگي در اطراف آبشکن با زبانه به سمت بالادست رخ ميدهد.

 نسخه قابل چاپ