مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

جهت تعيين مناسب ترين سيستم آبياري ميکرو در زراعت فلفل با دو هدف صرفه جويي در ميزان آب مصرفي و حصول حداکثر عملکرد، اين تحقيق با استفاده از آزمايش كرت هاي خردشده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در چهار تكرار به مدت دو سال اجرا گرديد. سه سيستم آبياري ميكرو شامل آبياري قطره اي، آبياري قطره اي با نوارهاي آبده تيپ و آبياري قطره اي با لوله هاي تراوا به عنوان فاكتور اصلي و سه سطح تامين آب 100، 75 و 50 درصد تبخير از تشت تبخير كلاس A به عنوان فاكتور فرعي در نظر گرفته شد. نتايج سال اول نشان داد که هيچ يك از صفات مورد بررسي به غير از عملكرد محصول در سطوح مختلف آبياري تفاوت معني داري ندارند (p<0.01) روش آبياري 100 و 75 درصد تبخير از تشت تبخير بيشترين کارايي مصرف آب را داشت. در دومين سال اجراي آزمايش، سيستم هاي آبياري و سطوح آبياري تاثير معني داري بر عملکرد محصول داشتند (p<0.05)، اما اثر متقابل آنها تفاوت معني داري نداشت. حداکثر عملکرد با استفاده از نوارهاي آبده تيپ با سطح آبياري 100 در صد حاصل شد. نتايج مشاهده اي در هر دو سال نشان داد که لوله هاي تراوا کارآيي خوبي ندارد. تجزيه مرکب نتايج نشان داد که فلفل گياهي است تقريبا حساس به تنش و بالاترين عملکرد با تامين کامل نياز آبي گياه به دست مي آيد. حداکثر عملکرد محصول از روش آبياري با نوارهاي آبده تيپ با سطح آبياري 100 درصد به ميزان 7214 کيلوگرم حاصل شد. همچنين بالاترين کارآيي مصرف آب از روش آبياري با نوارهاي آبده تيپ به ميزان 1.311 کيلوگرم به ازاي هر متر مکعب آب مصرفي حاصل شد. با عنايت به نتايج حاصله، روش آبياري قطره اي با نوارهاي آبده تيپ با تامين 100 درصد نياز آبي قابل توصيه به کشاورزان مي باشد.

 نسخه قابل چاپ