مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

در چند دهه گذشته استفاده از روش هاي زمين آمار و دورسنجي براي تهيه نقشه شوري خاک و پايش تغييرات آن توسعه پيدا کرده است. هدف از اين مطالعه مقايسه قابليت روش هاي زمين آمار و سنجش از دور براي تهيه نقشه شوري و سديمي خاک سطحي در بخشي از پلاياي واقع درجنوب شهرستان مه ولات استان خراسان رضوي مي باشد. تعداد 88 نمونه از عمق 10-0 سانتي متري خاك سطحي از محل تقاطع خطوط يک شبکه منظم با ابعاد 1000×1000 متري برداشت و EC، pH و SAR نمونه ها اندازه گيري شد. پس از تبديل داده هاي غيرنرمال به نرمال، بررسي ناهمسانگردي و تعيين پارامترهاي واريوگرام، نقشه هاي شوري و سديمي با روش كريجينگ و با دقت هاي 58 و 60 تهيه شد. نتايج نشان داد كه روش كريجينگ روي داده هاي شوري و سديمي اثر پيرايشي داشته و موجب كاهش انحراف معيار داده ها شده است. براي تهيه نقشه شوري و سديمي با فن دورسنجي از تصاويرماهواره IRS-P6 هند استفاده شد. پس از انجام عمليات پيش پردازش، تصاويرPCA ، شاخص هاي شوري SI1، SI2، BI و NDSI تهيه و سپس ارزش روشنايي مربوط به نقاط نمونه برداري استخراج گرديد. با بررسي همبستگي بين داده ها و ارزش روشنايي تصاوير، شاخص SI1 كه داراي بالاترين ضريب همبستگي بود، گزينش و نقشه شوري خاك سطحي با روش طبقه بندي نظارت شده و دقت 81 درصد تهيه شد. به دليل نبود همبستگي ميان تصاوير با داده هاي سديمي و همچنين بين داده هاي سديمي با شوري و اسيديته، امكان استخراج تهيه نقشه سديمي با اين روش ضعيف ارزيابي شد. مقايسه بين اين دو روش نشان مي دهد كه به منظور افزايش دقت در نقشه هاي بدست آمده از روش كريجينگ بايد تعداد نقاط زيادتري برداشت نمود، درصورتي كه در روش دورسنجي مي توان با تعداد نقاط كمتر، صرفه جويي در وقت و هزينه به نقشه هاي دقيق تري دست يافت.

 نسخه قابل چاپ