مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

آگاهي از چگونگي تناسب و انطباق فعاليت هاي کشاورزي هر منطقه با شرايط آب و هوايي آن لازمه هرگونه فعاليت کشاورزي مي باشد. لذا شناخت اقليم و بررسي نيازهاي اکوفيزيولوژي گياهان زراعي از مهمترين عوامل موثر در توليد است. زعفران يکي از با ارزش ترين گياهاني است که در شرايط اقليمي خاص کشت مي شود و مراحل رشد و نمو آن منحصر به فرد است و بيش از 90 درصد توليد جهاني آن به ايران اختصاص دارد و علي رغم قدمت کشت آن در مقايسه با ساير محصولات زراعي در کشور توليد آن عمدتا بر دانش بومي متکي بوده است. با بررسي اثر پارامترهاي هواشناسي بر عملکرد زعفران و تعيين مناطق مساعد کشت زعفران بر اساس اين پارامترها مي توان در راستاي توسعه کشاورزي و اقتصادي در مناطق کشت زعفران پيشرفت زيادي نمود. آمار و اطلاعات 20 ساله ايستگاه هاي هواشناسي منطقه و عملکرد زعفران در مناطق مورد مطالعه، در يک دوره ده ساله، گردآوري و استفاده شد. آناليز رگرسيوني و ايجاد معادلات بر روي پارامترهاي درجه حرارت هاي حداقل، ميانگين و حداکثر و رابطه اين پارامترها بر عملکرد بوسيله نرم افزار  JMP 4انجام گرفت. سپس نقشه هاي رقومي پهنه بندي با استفاده از نرم افزار ArcGIS9.2 ترسيم شد. نتايج نشان داد که درجه حرارت حداقل در ماه هاي مهر، آبان، آذر و دي تاثيرگذارتر بر عملکرد نسبت به ساير ماه ها مي باشند. از نظر درجه حرارت ميانگين، ماه هاي مهر، آبان، آذر و دي موثرتر مي باشند. درجه حرارت حداکثر در ماه هاي آبان، آذر، دي و اسفند، بيشترين تاثير را بر عملکرد مي گذارد. همچنين با بررسي معادلات و نقشه هاي پهنه بندي ايجاد شده و نقشه پهنه بندي نهايي مشخص شد که اکثر مناطق استان در شرايط مناسب يا نيمه مناسب قرار دارند. مناطق شمال و شمال شرقي استان داراي بهترين موقعيت از لحاظ درجه حرارت هاي حداقل، ميانگين و حداکثر براي کشت زعفران بوده و مناطق مرکزي استان نيمه مستعد و جنوب و جنوب غربي استان نامستعد مي باشند.

 نسخه قابل چاپ