مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

به دليل تفکيک فضايي کم يا ساده سازي برخي پديده هاي خردمقياس در مدل هاي گردش عمومي جو، اين مدل ها نمي توانند تقريب درستي از شرايط آب و هوايي منطقه مورد مطالعه ارائه دهند، لذا بايستي خروجي آن ها تا حد ايستگاه هواشناسي ريزمقياس گردد. در اين تحقيق داده هاي مدل گردش عمومي جو HADCM3 با به کارگيري مدل LARS-WG5 طبق سه سناريويA1B ، A2 و B1 تاييد شده IPCC ريزمقياس شده و تغييرات فصلي بارش، دماي کمينه، دماي بيشينه و ساعت آفتابي استان خراسان رضوي در دوره 2030- 2011 مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد که ميزان بارش در سه فصل پاييز، زمستان و بهار در تمام شهرهاي استان به استثناي تربت جام که در هر سه فصل مذکور و نيز کاشمر که در پاييز داراي روند کاهشي مي باشند، افزايش خواهد يافت. بيشترين ميزان افزايش بارندگي مربوط به شهر قوچان و کمترين آن متعلق به ايستگاه سرخس مي باشد. دماي کمينه در همه فصول و طبق هر سه سناريوي مذکور در غالب شهرستان ها داراي روند افزايشي است. تنها استثناي اين مورد نيز در شهرستان سرخس و در فصل پاييز بر مبناي سناريوي A1B رخ داده است. در رابطه با دماي بيشينه و ساعت آفتابي، هرچند سه سناريوي مطرح، الگوي يکساني را تبيين نمي کنند اما به صورت کلي مي توان گفت در 20 سال آتي، دماي بيشينه استان خراسان رضوي، افزايش و ميزان ساعت آفتابي کاهش خواهد يافت. همچنين با وجود تغييرات کمتر دماي بيشينه نسبت به دماي کمينه، افزايش دماي متوسط هوا در اين دوره قابل انتظار مي باشد. بنابراين طبق اين نتايج، شرايط اقليمي استان خراسان رضوي در 20 سال آتي تفاوت محسوسي با شرايط فعلي خواهد داشت و برنامه ريزي هاي بلندمدت و استراتژيک براي مديريت اين شرايط، ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ