مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

نفوذسنج صفحه اي يکي از جمله وسايلي است که در سال هاي اخير براي اندازه گيري هدايت هيدروليکي خاک ها بر اساس نمونه دست نخورده استفاده شده است. براي تحليل داده هاي برداشت شده بوسيله نفوذسنج صفحه اي روش هاي گوناگوني که بر اساس تحليل هاي وودينگ پايه گذاري شده است معرفي شده است. هدف از اين تحقيق مقايسه اعداد بدست آمده براي خصوصيات هيدروليکي در دو روش آنکني و وير مي باشد. برداشت داده با نفوذسنج صفحه اي با شعاع ديسکت 10 سانتي متر در 3 بافت مختلف خاک انجام گرديد. در خاک لوم سيلتي به ترتيب از مکش هاي 15، 7، 10، 3 و 1 سانتي متر، در خاک لوم شني به ترتيب از مکش هاي 10، 7، 5، 3 و 1 سانتي متر و در خاک شني نيز به ترتيب از مکش هاي 30، 25، 21 و 17 سانتي متر ارتفاع آب استفاده شد. ميانگين اعداد جذب0.065 (?) ، 0.175 و cm^-1 0.192 به ترتيب براي خاک هاي لوم شني، شني و لوم سيلتي بدست آمد. همچنين تمام ضرايب هدايت هيدروليکي اشباع و غيراشباع بدست آمده براي هر سه بافت توسط معادلات آنکني بزرگتر از اعداد بدست آمده توسط معادلات وير است به اين صورت که در خاک لوم شني که شعاع ديسک کوچک محسوب شده است 7.5 درصد، در خاک سيلتي لوم 29 درصد و در خاک شني 45 درصد معادلات آنکني ضرايب هدايت هيدروليکي اشباع بزرگتري را نسبت به وير تخمين زده است. و مي توان نتيجه گيري نمود که اعداد بدست آمده از معادلات آنکني به واقعيت نزديک تر بوده و فاقد نتايج بي معني مي باشد.