مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

تجزيه زيستي آترازين به وسيله باکتري ها به عنوان يکي از روش هاي مهم زيست پالايي مطرح مي باشد. تجزيه اين علف کش به وسيله باکتري ها از جنس هاي گوناگوني گزارش شده است. باکتري ها معمولا آترازين را به عنوان منبع نيتروژن و کربن استفاده مي کنند. هدف اين مطالعه بررسي تجزيه آترازين به وسيله باکتري هاي سودوموناس فلورسنس (P.F) و سودوموناس آرژينوزا (P.A) در شرايط آزمايشگاهي بوده است. آزمايش در قالب کاملا تصادفي با آرايش فاکتوريل با سه تکرار انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل دو گونه باکتري (سودوموناس فلورسنس و سودوموناس آرژينوزا)، سه سطح غلظت آترازين 100، 200 و 300 (ميلي گرم در ليتر) و چهار نوع محيط کشت نمکهاي معدني (کامل، بدون نيتروژن، بدون کربن و بدون نيتروژن و کربن) بود. نتايج بدست آمده از آزمايش نشان داد که هر دو باکتري توان تجزيه آترازين در هر سه غلظت در بازه زماني 48 ساعت را داشتند. ليکن با افزايش غلظت آترازين مقدار بيشتري از آن تجزيه شد. در سه غلظت 100، 200 و 300 ميلي گرم در ليتر تجزيه آترازين براي باکتري سودوموناس فلورسنس به ترتيب18.5 ، 48.91 و 72.6 درصد و براي باکتري سودوموناس آرژينوزا 19.08، 33.83 و 62.66 درصد بود. در تيمار محيط کشت بدون نيتروژن بيشترين تجزيه به وسيله سودوموناس فلورسنس روي داد که تفاوت معني داري با ديگر محيط هاي کشت داشت. در اين آزمايش حضور نيتروژن عامل محدود کننده اي در تجزيه آترازين به وسيله باکتري سودوموناس فلورسنس بود. ليکن فاکتور نيتروژن تفاوت معني داري در تجزيه آترازين به وسيله سودوموناس آرژينوزا در مقايسه با ديگر محيط هاي کشت نداشت.

 نسخه قابل چاپ