مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

به منظور بررسي تاثير مصرف زئوليت طبيعي کلينوپتيلولايت بر افزايش تحمل به تنش خشکي و عملکرد ذرت علوفه اي رقم سينگل گراس 704 (Zea mays L.) آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي با 12 تيمار و 3 تکرار در 36 گلدان در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه تربيت مدرس انجام شد. در اين آزمايش مقادير زئوليت در 4 سطح (0، 2، 4، 8 گرم در کيلوگرم خاک) و 3 سطح تخليه رطوبت خاک (45، 65 و 85 درصد آب قابل استفاده) در دوره رشد تا برداشت اعمال شد. در طول اجراي آزمايش، رطوبت خاک به روش وزني اندازه گيري شد. بعد از برداشت محصول، سطح برگ، ارتفاع، و درصد پروتئين کل برگ و ساقه اندازه گيري شد. نتايج حاصل از تحليل آماري تحقيق نشان مي دهد که مصرف زئوليت بر تمامي صفات اندازه گيري شده (شامل ارتفاع بوته و درصد پروتئين کل برگ و ساقه و کارآيي مصرف آب) اثر معني دار داشته ولي درصد تخليه رطوبت در پروتئين کل برگ و ساقه اثر معني داري نداشته است. اثر متقابل زئوليت و سطوح تخليه آب بر دو عامل سطح برگ و ارتفاع گياه معني دار نبود در حاليکه اثر آن بر درصد کل پروتئينهاي برگ و ساقه معني دار بوده است. بر اساس نتايج اين آزمايش مصرف 8 گرم زئوليت در هر کيلوگرم خاک با 85 درصد تخليه رطوبتي، بالاترين کارآيي مصرف آب را داشته است.

 نسخه قابل چاپ