مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

توزيع پذيرفتاري مغناطيسي (c) و ميزان تركيبات آهن مربوط به 14 نيمرخ خاك در دامنه نسبتا گسترده اي از شرايط اقليمي، كاربري و كلاس زهكشي در استان فارس، مورد مطالعه قرار گرفت. پذيرفتاري مغناطيسي در هر دو مبناي خاك خشك شده در آون (c^od) و مينروژنيك (c^m)، (به منظور جبران مواد ديامگنتيك پويا مانند كربنات ها و گچ) اندازه گيري شد. در اكثر خاك ها، پذيرفتاري مغناطيسي افق هاي اِلوويال بيشتر از افق هاي ايلوويال بوده است. اين افزايش احتمالا به آبشويي مواد ديامگنتيك از افق هاي سطحي و همچنين تشكيل پدوژنيك فري - مگنتيت ها در سطح خاك مربوط بوده است. خاك هاي با زهكشي ضعيف و نسبتا ضعيف داراي پذيرفتاري مغناطيسي به مراتب كمتري نسبت به خاك هاي با زهكشي مناسب بوده است. رابطه مثبت و معني داري (P<0.01) ميان آهن پدوژنيك متبلور (Fe_d- Fe_o) و پذيرفتاري مغناطيسي در خاك ها مشاهده گرديد. رابطه مشابهي بين ميانگين بارندگي سالانه و پذيرفتاري مغناطيسي خاك ها نيز مشاهده شد.

 نسخه قابل چاپ