مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

انتخاب بارش طراحي گامي مقدماتي در بيشتر روش ‌هاي معمول براي برآورد سيلاب طراحي است. بارش طراحي که نتيجه آن در سيلاب طراحي مي ‌باشد داراي خصوصياتي مانند توزيع زماني بارندگي در مدت بارندگي است. در اين پژوهش، براي تعيين الگوي توزيع زماني بارش از داده‌ هاي ايستگاه باران ‌سنج ثبات در ايستگاه سينوپتيک شهرستان زابل استفاده شده و همه رگبارهاي شديد هر ايستگاه در تداوم ‌هاي 1، 2، 3، 6، 9، 12، 18 و 24 ساعته قرار گرفته است. روش کار پيل ‌گريم مبتني بر تجزيه رگبارها به چهار چارک و محاسبه درصد مقدار بارش در هر چارک و رتبه ‌دهي به چارک ‌ها بوده و سپس با ميانگين ‌گيري رتبه‌ ها در هر چارک رتبه شاخص مشخص و در نهايت الگوي نهايي هر تداوم به ‌دست مي ‌آيد. به ‌منظور ارزيابي آماري داده‌ هاي توزيع با زمان دلخواه بعد از تشکيل جدول توافقي از آزمون کاي ‌اسکوئر استفاده شد. اساس روش هاف اين است که در هر تداوم بر مبناي اين‌ که بيشترين مقدار بارش در کدام چارک اتفاق افتاده، رگبارهاي چارک اولي، دومي، سومي و چهارمي مشخص و منحني ‌هاي مربوطه با احتمال ‌هاي 90-10 درصد ترسيم مي ‌گردد. نتايج به‌ دست آمده از مقايسه دو روش نشان مي‌ دهد که: روش پيل ‌گريم ساده و گوياتر از روش هاف بوده و در صورت دسترسي به داده ‌هاي مناسب در عين سادگي از دقت مناسبي هم برخوردار مي ‌باشد. مقايسه الگوي زماني روش پيل ‌گريم و منحني احتمال 50 درصد روش هاف نشان مي ‌دهد که نتايج اين دو روش در هر توزيع داراي الگوي يکسان مي ‌باشد. بهترين حالت براي رسم منحني احتمالات روش هاف در هر تداوم اين است که همه رگبارهاي چارک اول، دوم، سوم و چهارم آن تداوم را با هم يک ‌جا در نظر گرفت. که در اين حالت منحني ‌هاي به ‌دست آمده واضح ‌تر و دقيق ‌تر خواهند بود.

 نسخه قابل چاپ