مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)

از مهم ترين مشخصه هاي اقليمي هر منطقه مقدار بارندگي آن مي باشد. اين مشخصه اقليمي از متغيرترين پارامترهاي اقليمي مي باشد که بر منابع آب يک منطقه به طور جدي تاثيرگزار است. در مواردي ممکن است تغييرات موجود در بارندگي يک منطقه به تغيير در روند وقوع بارندگي تبديل شده و باعث شود که به تدريج بارندگي يک منطقه در طول زمان کاهش و يا افزايش يابد. به منظور بررسي وجود روند در يک سري زماني، روش هاي آماري پارامتري يا غيرپارامتري متعددي وجود دارد. در اين پژوهش براي بررسي روند تغييرات درازمدت بارندگي ماهانه، فصلي و سالانه در مناطق کم باران استان گلستان از دو آزمون کمترين مربعات خطا و والد- وولفوتيز استفاده شد. به اين منظور تعدادي از ايستگاه هاي باران سنجي در سطح شمال استان گلستان که تا پايان سال آبي 86-1385 حداقل 30 سال آمار ثبت شده بارندگي داشتند، انتخاب شدند. آن گاه با به کارگيري دو روش بالا وجود يا نبود روند در مقادير بارندگي اين ايستگاه ها بررسي شد. نتايج نشان مي دهد که به طورکلي هر سه حالت ايستا، روند مثبت و منفي در ايستگاه ها وجود دارد که بر اساس آزمون کمترين مربعات خطا در تعداد بيشتري از ايستگاه ها در سطح 95 درصد روند افزايش بارندگي به چشم مي خورد. علاوه بر اين در تعدادي از ايستگاه ها، بارندگي فصل پاييز روند افزايشي و بارندگي فصل زمستان روند کاهشي از خود نشان دادند.

 نسخه قابل چاپ