پاسخ به:مقالات تاریخ پزشکی
چهارشنبه 10 خرداد 1391 11:11 PM
4 : تاريخ پزشكي تابستان 1390; 3(7):77-94. |
بررسي تئوري بينايي در آثار ابن هيثم، رازي، ابن سينا و رفع مشکلات اپتيکي چشم با عينک هزاره چهارم و سوم قبل از ميلاد و ضرورت تاسيس موزه اپتيک در ايران |
صحيحي اسكويي ميرغفار,قاسمي برومند محمد,كنگري هاله,بيگ باباپور يوسف,عباسي محمود |
مقدمه: بهتر است پيش از هر چيز، بحث را با اين عبارت «دليسي اوليري» آغاز کنيم که ميگويد: «ميان تمدن و بيماري واگير، شباهت گونه اي وجود دارد. هر دو در نتيجه مجاورت و آميزش از مردمي به مردم ديگر انتقال پيدا ميکند، و هر جا که يکي از اين دو ظاهر ميشود، نخستين فکر و سوالي که به خاطر ميرسد، آن است که: راه سرايت از کجاست؟...». عموما يونان را بنيانگذار علم در جهان ميدانند، ولي قرنها قبل از آنکه يونان تمدني داشته باشد، در بين النهرين و در سرزميني که اکنون آن را ايران مينامند، علوم مختلف از جمله پزشکي رواج داشته است. تمدني که امروزه به دستياري اروپاييان در جهان نمود دارد، تمدني است که يونانيان قديم بنا نهادند، يونانيان نيز مباني اين تمدن را از ملل باستاني مشرق زمين يعني مصر، سوريه، کلده و هند اخذ نموده اند. |
كليد واژه: تئوري بينايي، مشکلات اپتيکي چشم، عينک استخواني، گياه گل عينک، چشم مصنوعي، ابن سينا |
![]() |
نسخه قابل چاپ |