بانک مقالات علوم و فنون هسته اي

تعيين ميزان خوردگي و اندازه گيري ضخامت باقيمانده جدار لوله ها دو عامل مهم در برآورد مدّت کارکرد آنها است. آزمون فراصوتي متداولترين روش اندازه گيري ضخامت ديواره لوله مي باشد. اين روش، با وجود سادگي و سريع بودن، يک نوع آزمون اندازه گيري نقطه اي است که نياز به برداشتن عايق از سطح لوله و آماده سازي سطحي دارد. آزمونهاي پرتونگاري (روش مماسي و روش تحليل چگالي نوري فيلم) روش هاي مهم ديگري در بررسي ضخامت باقيمانده لوله ها مي باشند. در اين كار پژوهشي، تغيير ضخامت لوله هايي به قـطر 270 ميلي متر و بـه ضخـامت 4/7 تا 5/28 ميلي متر به وسيله پرتونگاري گاما با چشمه Ir-192 بررسي شده است. براي اين منظور، تغييرات چگالي نوري فيلم هاي پرتونگاري شده، با ضخامتها و مقادير پرتودهي مختلف مطالعه و روابطي بر پايه اصول تئوري و اندازه گيريهاي تجربي عرضه شده است. نتايج اين بررسيها نشان مي دهد که کاهش ضخامت هايي به ميزان 10، 20، 50 درصد در لوله هاي بدون عايق و عايق دار تهي، يا حامل گاز را مي توان اندازه گيري کرد. در اين روش علاوه بر تعيين عمق خوردگي، مساحت مناطق خورده شده و نوع خوردگي نيز به وضوح قابل برآورد است.

 نسخه قابل چاپ