بانک مقالات علوم و فنون هسته اي

در اين كار پژوهشي، جذب بيولوژيكي نيكل توسط 16 سويه باكتريايي مختلف جدا شده از چشمه هاي آب گرم رامسر مورد بررسي قرار گرفت. در آزمايشهاي اوليه مشخص شد كه يك سويه باكتري كوكوباسيل گرم منفي داراي قابليت جذب بالايي در مورد نيكل است. با مطالعـات بعـدي معين شد كه بيشـترين مقدار جذب در pH حـدود 6 صورت مي گيـرد. نقـش غلظت اوليـه محـلول فلـزي در محـدوده 20 تا 200 (ppm) مورد بررسي قرارگرفت. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه ظرفيت جذب كنندگي باكتري در غلظتهاي كمتر از ppm150 نيكل، بسيار بالا و تقريبا ثابت است، ولي در غلظت هاي بالاتر از ppm 150 كاهش يافته و در حدود ppm200 نيكل، باكتري را مسموم كرده قابليت جذب آن به صفر مي رسد. با آزمايشهاي سينتيكي معلوم شد كه پس از60 دقيقه مجاورت، ميزان جذب نيكل از محلول اوليه به غلظت ppm150، حداكثر به 53% مي رسد. در بررسي ساز و كار جذب مشخص شد كه جذب سطحي نيكل توسط باكتري بسيار اندك وجذب بيولوژيكي آن وابسته به سوخت و ساز (متابوليسم) است. با مطالعات بعدي مشخص شد كه حضور يونهاي فلزي ديگر بر جذب نيكل چندان موثر نيست. فلز جذب شده توسط باكتري، به وسيله شستشو با محلول M 0.1 اسيد نيتريك قابل بازيافت مي باشد.

 نسخه قابل چاپ