بانک مقالات علوم و فنون هسته اي

يكي از اركان اساسي توسعه تحقيقات كاربردي انرژي خورشيدي در هر منطقه، مطالعه پتانسيل انرژي تابشي خورشيدي و برآورد آن در منطقه است. در اين كار تحقيقي از ميان 21 ايستگاه تشعشع سنجي كشور، 9 ايستگاه همديد (سينوپتيك) كه داده‎هاي تشعشع سنجي آنها در دوره هاي آماري پنج تا يازده ساله بدست آمده است، قابل استفاده بودند، بطوري كه بعد از پالايش اين داده ها كه داراي خلاهاي آماري حتي بعضي داراي اطلاعات ناصحيح بوده‎اند،  از آنها براي انتخاب مدل مناسب استفاده شده است. پس از مطالعه و بررسي مدلهاي موجود، براي تخمين ميانگين ماهيانه تابش كلي روزانه در سطح افقي، سه مدل رياضي: آنگستروم - پريسكات، روش حداكثر احتمال و مدل هيبريد بكار برده شدند. با استفاده از روابط آماري هر يك از مدلها، برنامه كامپيوتري مناسب و بكارگيري داده هاي تشعشع سنجي پردازش شده  9 ايستگاه پيش گفته، حل معادلات همبستگي آنها، ضريب هاي معادله مربوط به هريك از سه مدل براي ايران بدست آمد. اين مدلهاي رياضي براي آزمون هاي آماري در ايران بررسي شدند و از ميان آنها، مدل هيبريد كه بهترين برازش را با اين داده ها داشت، انتخاب گرديد. حاصل اين كار تحقيقي عبارت است از: 12 نقشه مربوط به ميانگين روزانه تابش كلي خورشيدي در هر ماه، 4 نقشه مربوط به مجموع انرژي تابشي كلي رسيده به واحد سطح افقي در هر فصل، 1 نقشه مربوط به مجموع انرژي تابشي دريافتي در سطح افقي در طول مدت سال.