بانک مقالات علوم و فنون هسته اي

آزمايشگاه تابش  سنجي (مونيتورينگ) آلودگي راديولوژيکي هوا در امور حفاظت در برابر اشعه، غلظت راديونوکلييد طبيعي بريليوم-7 (⁷Be) موجود در هوا را در فاصله يک متري از سطح زمين، به مدت چهار سال در دو ايستگاه تهران (35^o 40’ N) و زاهدان (28^o 29’ N) اندازه گيري كرده و مورد تجزيه و تحليل قرار داده است. در اين كار پژوهشي تغييرات فصلي پرتوزايي راديونوكلييد Be7 در هوا اندازه گيري شده و تغييرات آن نسبت به عرض جغرافيايي مورد بررسي قرار گرفته است. ميزان راديونوكلييد ⁷Be در ماههاي گرم سال بيشتر بوده است، زيرا پايداري هواي گرم كاهش مي يابد، در نتيجه اختلاط لايه هاي هوا در راستاي قائم افزايش يافته و راديونوكلييد ⁷Be كه منشا اصلي ايجاد آن ناحيه استراتوسفر و تروپوسفر بالا است بيشتر به سطح زمين مي رسد. غلظت ⁷Be در ايستگاه تهران، که عرض جغرافيايي بيشتري نسبت به ايستگاه زاهدان دارد، کمتر است زيرا با پيشروي از ناحيه استوايي به سوي ناحيه قطبي، هواي تروپوسفري پايدارتر و از اختلاط قائم آن کاسته مي شود، در نتيجه راديونوكلييد ⁷Be کمتر به سطح زمين مي رسد.