بانک مقالات علوم و فنون هسته اي

موز متعلق به خانواده Musaceae و جنس Musa، از جمله گياهان بومي منطقه گرمسيري و نيمه گرمسيري است. در سالهاي اخير تلاش زيادي براي گسترش كشت اين گياه در كشور صورت گرفته است. اغلب گونه هاي مورد استفاده در ايران از نوع كاونديش و گراندناين مي باشند كه داراي ارتفاع نسبتا زياد (2 تا 4 متر) هستند. اين كار پژوهشي، به منظور تعيين دز مناسب پرتوهاي گاما براي ايجاد موتاسيون در نوک ساقه گياه موز از طريق كشت بافت انجام گرفته است. نوک ساقه گياه تحت تاثير هشت تيمار، شامل مقادير مختلف پرتوهاي گاما يعني صفر، 10، 15، 20، 25، 35، 45 و 60 گري قرار گرفت. يك طرح كاملا تصادفي با شش تكرار به اجرا در آمد. پس از تيمار كردن، ويژگيهاي مختلفي از جمله تعداد گياه باقيمانده، تعداد برگ، ارتفاع و وزن گياه تر اندازه گيري شد. سپس با استفاده از نرم افزارهاي SAS وMSTAT، داده ها مورد تجزيه واريانس و مقايسه ميانگين قرار گرفتند. پس از تجزيه و تحليل داده ها مشخص شد كه دزهاي 25 تا 40 گري براي ايجاد موتاسيون در نوک ساقه گياه موز مناسب است. همچنين تجزيه پروپيت نشان داد كه دز 39.8 گري نقطه) LD50 50 درصد كشندگي) مي باشد.

 نسخه قابل چاپ