بانک مقالات علوم و فنون هسته اي

در اين مطالعه واکنش فلوئوراسيون ذرات دي اکسيد اورانيوم و تبديل آن به هگزافلوئوريد اورانيوم بر اساس مدل واکنش همگن در بخش ماده واسطه و واکنش سطحي بر روي هسته واکنش نداده مورد مدلسازي و شبيه سازي قرار گرفته است. اين مهم به منظور اصلاح معايب و ضعف هاي مدل هاي قبلي ارايه شده که عموما بر مبناي انجام واکنش هاي توليد (UO₂F₂) و UF₆ به ترتيب در سطح هسته واکنش نداده و سطح ماده واسطه تبيين گرديده اند صورت گرفته است. گرچه مدلهاي قبلي منجر به ارايه راه حل هاي تحليلي براي پيش بيني درصد تبديل و شدت واکنش ها شده اند، با وجود اين به دليل اهميت پديده نفوذ گاز در ماده حد واسط و انجام واکنش در توده آن از يکسو و تاثير شرايط عملياتي مانند دما و اندازه ذرات بر توزيع غلظت گاز و شدت واکنش ها، نمي توان به نتايج آنها در کليه دامنه هاي عملياتي اعتماد کرد. بنابراين، معادلات حاکم بر مبناي قانون بقاي جرم جزيي تبيين و براي اولين بار معادلات بدون بعدي با کاربري ويژه در حل معادلات با روش هاي عددي جهت پيش بيني مقادير سرعت واکنش و محصولات مياني و نهايي واکنش بدست آمده است. مقايسه نتايج مدل با نتايج ارايه شده مربوط به پيشرفت واکنش و تغييرات درصد تبديل مواد موجود در آن بيانگر دقت قابل قبول اين مدل مي باشد. همچنين پس از تاييد دقت مدل، تاثير پارامترهاي عملياتي شامل دماي واکنش و اندازه ذرات بر شدت واکنش و درصدهاي تبديل مواد واسطه و نهايي، مورد بررسي قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ