بانک مقالات علوم و فنون هسته اي

منطقه ناريگان بر اساس تقسيم بندي مناطق ساختاري در منطقه ايران مركزي واقع شده است. قديمي ترين سنگ هاي موجود در منطقه، مجموعه پيروكلاستيك پركامبرين مي باشد كه توده هاي گرانيتي ناريگان با سن پركامبرين (احتمالا) به داخل آنها نفوذ كرده اند. جوان ترين سنگ هاي منطقه، آهك هاي كرتاسه است. سنگ هاي منطقه شامل سه گروه گرانيت ناريگان، ريوليت (كوارتز پورفير) و ولكانيك هاي رسوبي مي باشند. يك سري دايك هاي بازيك نيز درون اين سنگ هاي گرانيتي و ريوليتي نفوذ كرده اند. به منظور اكتشاف كاني سازي اورانيوم در اين منطقه مطالعه اكتشافات ژئوشيميايي رسوبات آبراهه اي و راديومتري بر مبناي اكتشافات ژئوشيميايي قبلي در مقياس 1:100000 انجام گرفت كه در اين مقاله به نتايج اكتشافات ژئوشيميايي رسوبات آبراهه اي پرداخته مي شود. در برداشت هاي ژئوشيميايي اين منطقه، طراحي شبكه نمونه برداري با توجه به ميزان گسترش شبكه آبراهه اي، سنگ شناسي، دگرساني و ويژگي هاي تكتونيكي صورت گرفت. تعداد نمونه برداريهاي ژئوشيميايي 2 الي 3 نمونه در هر كيلومتر مربع بود. اين مطالعات در وسعتي حدود 40 كيلومتر مربع با مقياس 1:20000 صورت گرفت. در مجموع 121 نمونه ژئوشيمي از رسوبات منطقه برداشت شد. نمونه هاي برداشت شده از رسوبات آبراهه اي براي عناصر As، Th، U، Mo، Pb، Zn، Cu، Fe، Co، Ni، Sr،Ce  تجزيه شدند. دقت تجزيه ها محاسبه و پس از حصول اطمينان، داده ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. در نهايت تلفيق داده هاي حاصل از ژئوشيمي و راديومتري صورت گرفت و مناطق  داراي پتانسيل بالا بصورت سه مجموعه آنومالي معرفي شدند.