پاسخ به:بانک مقالات علوم و فنون هسته اي
شنبه 6 خرداد 1391 9:16 AM
| 2 : مجله علوم و فنون هسته اي 1388; -(1 (مسلسل 47)):7-14. |
| بررسي تاثير غلظت هاي مختلف اورانيوم بر ويژگيهاي فيزيولوژيكي و مقدار كلروفيل در گياهان آفتابگردان و سويا |
| باقري فام سعيد*,لكزيان امير,احمدي سيدجواد,فتوت امير,رحيمي محمدفرهاد |
| * گروه مهندسي علوم خاك، دانشكده كشاورزي، دانشگاه فردوسي مشهد، مشهد، ايران |
|
اورانيوم عنصري است راديوآكتيو كه به طور گسترده در پوسته زمين پراكنده شده است. معمولا غلظت آن به علت فعاليت هاي انساني در بعضي مناطق زمين به بالاتر از حد مجاز رسيده و اين امر سبب آلودگي خاك ها و آب هاي زيرزميني گرديده است. به منظور بررسي تاثير غلظت هاي مختلف اورانيوم 238 بر ويژگي هاي فيزيولوژيك و ميزان كلروفيل گياهان آفتابگردان و سويا مطالعه اي در قالب طرح كاملا تصادفي با آرايش فاكتوريل (دو نوع گياه و شش غلظت اورانيوم 0، 50، 100، 250، 500 و 1000 ميلي گرم بر كيلوگرم) با سه تكرار در گلخانه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد انجام گرفت. گياهان بعد از يك دوره 40 روزه و قبل از ورود به مرحله زايشي برداشت شدند. طول ريشه و ساقه، وزن خشك ريشه و ساقه، زيست توده، سطح برگ و غلظت كلروفيل a، b و غلظت كل آن اندازه گيري شد. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه افزايش غلظت اورانيوم در خاك به طور معني داري بر روي ويژگي هاي مورد مطالعه تاثير داشت. افزايش غلظت اورانيوم سبب افزايش درجه بازدارندگي رشد (GGI) و كاهش شاخص تحمل (TI) در گياهان سويا و آفتابگردان گرديد. توليد زيست توده زياد در غلظت هاي بالاي اورانيوم نشان دهنده مقاومت بالاتر اين گياه به تنش سميت اورانيوم مي باشد. |
| كليد واژه: اورانيوم 238، درجه ممانعت از رشد، شاخص تحمل، گل هاي آفتابگردان، دانه هاي سويا |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
