بانک مقالات علوم و فنون هسته اي

پياز يكي از سبزي هاي مهم توليد شده در كشور است. هر سال مقادير قابل توجهي از محصول آن به ويژه در كشت بهاره (روزبلند) در انبارها به صورت ضايعات از بين مي رود. روش هاي پيشگيري و كاهش ضايعات به مراحل مختلف توليد، برداشت و پس از برداشت مرتبط است. يكي از راه كارهاي موثر پس از برداشت، استفاده از پرتوهاي يوننده است. لذا اين تحقيق به مدت دو سال با هدف تعيين اثرات دزهاي مختلف پرتودهي الكتروني در كاهش ضايعات در چهار توده پياز روزبلند شامل قرمز آذرشهر، سفيد كاشان، درچه اصفهان و سفيد قم در يك طرح اسپيليت پلات با لحاظ گونه يا رقم به عنوان عامل اصلي و دز پرتودهي به عنوان عامل فرعي در سه تكرار اجرا شد. سوخ ها پس از پرتودهي حدود 4 ماه در انبار در شرايط معمولي (دما 10-15 درجه سانتي گراد و رطوبت نسبي حدود 70 درصد) نگه داري شد وصفات انباري آن ها شامل درصد جوانه زني و پوسيدگي، درصد تلفات وزني، درصد ماده خشك و سفتي بافت، در دوره هاي زماني 40، 80 و 120 روز ثبت شد. نتايج نشان داد كه ارقام از نظر صفات موردنظر با هم تفاوت معني دار داشتند و در ارقام سفيد قم و قرمز آذرشهر درصد جوانه زني و پوسيدگي و افت وزني پايين تر بود. درصد ماده خشك و سفتي بافت سوخ نيز در رقم سفيد قم به طور معني داري بالاتر از ديگر ارقام بود. پرتودهي سوخ ها موجب بهبود قابل ملاحظه صفات درصد افت وزني، درصد جوانه زني و پوسيدگي و سفتي بافت در مقايسه با شاهد (پرتو نديده) به ويژه 120 روز پس از انبارداري گرديد. اثرات متقابل عوامل در صفات به استثناي درصد جوانه زني و پوسيدگي پس از 80 روز و درصد افت وزني پس از 120 روز معني دار نبود.

 نسخه قابل چاپ