بانک مقالات علوم و فنون دریایی

فراواني و تنوع مراحل لاروي ماهي در ناحيه خور - مصب فراكه در سواحل شمالي استان بوشهر از مهر 1379 لغايت شهريور 1380 در سه ايستگاه خور دوبه در جنوب، خور رمله در شمال و خور فراكه به مساحت كلي 10km² بررسي گرديد. نمونه برداري يك بار در هر ماه با تور بونگو با چشمه 500? به صورت كشش مورب از نزديك كف تا سطح انجام و علاوه بر آن عوامل محيطي همانند شوري، دما، pH نيز اندازه گيري و ثبت شد.
در مجموع 2106 قطعه لارو در مراحل لاروي پيش از خميدگي، پس از خميدگي و مرحله اوليه نوجواني جمع آوري و در قالب 15 خانواده جداسازي و شناسايي شدند. فراواني لارو در كل مساحت بررسي شده 40551.2535 عدد محاسبه شد كه در اين ميان خانواده هاي ساردين ماهيان (Clupeidae)، گاو ماهيان (Gobiidae)، شورت ماهيان (Sillaginidae)، به ترتيب فراواني قرار داشتند و در مجموع %93.82 از كل فراواني لاروي را در منطقه تشكيل مي دادند. بيشتر نمونه هاي شناسايي شده خاص مناطق ساحلي و منطقه جزر و مدي كم عمق با بسترهاي نرم و گلي بود. لاروها در تمام ماه هاي بررسي در منطقه حضور داشتند. اوج فراواني آنها در فروردين ماه بود و در تير ماه با افزايش دما، از فراواني آنها كاسته مي شد. در مقايسه ايستگاه هاي نمونه برداري، دوبه و رمله بترتيب بيشترين فراواني را داشتند.
شاخصهاي تنوع، پراكندگي زيستي و غناي گونه اي از ارزش كمي برخوردار بود و عدم اختلاف معنادار (P>0.05) در تنوع و پراكندگي زيستي لاروها نشان دهنده يكنواختي شرايط زيستي در منطقه مورد نظر و عدم همگني فراواني در بين گونه ها بود بين فراواني لاروها و عوامل شوري و دما همبستگي مشاهده نشد.