بانک مقالات علوم و فنون دریایی

به منظور تعيين نياز فسفر در جيره ميگوي آب شيرين، Astacus leptodactylus، 5 جيره با مقدار انرژي، پروتئين و چربي يكسان آزمايش شد. جيره ها با استفاده از يك جيره پايه حاوي كازئين، ژلاتين، دكسترين، نشاسته، روغن سويا، روغن ماهي، مخلوط ويتاميني و مخلوط مواد معدني عاري از فسفر ساخته شد. سطوح مختلف مكمل فسفر شامل صفر1.5, 1, 0.5,  و 2% با افزودن منوسديم دي هيدروژن فسفات به جيره پايه تنظيم گرديد. شاه ميگو با ميانگين وزن اوليه 8.16 ± 1.91 g  به مدت 80 روز تغذيه شدند.
كمترين افزايش وزن (1.06g) در تيمار حاوي صفر درصد مكمل فسفر و بيشترين آن در تيمار داراي 1.5 و 2% مكمل فسفر (بترتيب 2.34 و 2.52g) مشاهده گرديد. اين اختلاف از نظر آماري نيز معنادار بود (p<0.05). بازماندگي شاه ميگوي تغذيه شده با جيره هاي واجد سطوح پايين مكمل فسفر (0.5, 0 و 1%) كمتر و در ميگوي تغذيه شده با جيره هاي 1.5 و 2% مكمل فسفر بيشتر بود، اما اختلاف معناداري بين ميانگين تيمارهاي آزمايشي از نظر بازماندگي به دست نيامد (p>0.05). براساس رابطه رگرسيون بين مقدار فسفر جيره و افزايش وزن، ميزان نياز فسفر در جيره غذايي شاه ميگو حدود %1.3 تعيين گرديد. بنابراين به نظر مي رسد افزودن مكمل فسفر در جيره غذايي شاه ميگوي آب شيرين ضرورت دارد. همچنين پيشنهاد مي گردد در فرمولبندي جيره هاي كاربردي براي اين گونه مقدار فسفر %1.5-1 در نظر گرفته شود.

 نسخه قابل چاپ