پاسخ به:بانک مقالات علوم و فنون دریایی
جمعه 5 خرداد 1391 10:06 PM
11 : مجله علوم و فنون دريايي ايران بهار و تابستان 1387; 7(1-2):111-122. |
بررسي آثار سطوح مختلف پروتئين بر شاخصهاي رشد ميگوي آب شيرين رودخانه اي شرق در مرحله جواني (Macrobrachium snipponese (De, Haan 1849 |
علاف نويريان حميد*,محمدي محسن |
* گروه شيلات، دانشکده منابع طبيعي، دانشگاه گيلان، صومعه سرا |
براي توليد اقتصادي ميگوي آب شيرين رودخانه اي شرق (oriental freshwater) در يک دوره کوتاه مدت در محيطهاي کنترل شده، تعيين احتياجات غذايي بويژه پروتئين اهميت دارد. باتوجه به اينکه تاکنون مطالعات جامعي درمورد نيازهاي غذايي ميگوي آب شيرين رودخانه اي شرق صورت نگرفته است، از اين رو آزمايش تغذيه اي به مدت 8 هفته براي تعيين سطح مطلوب پروتئين انجام شد. در اين آزمايش چهار تيمار در سطوح 20، 25،30 و 35% و سه تکرار براي هر يک با انرژي قابل هضم ثابت2800kcal/kg جيره تنظيم شد. همچنين تعداد 360 قطعه ميگوي جوان با ميانگين وزني1.4g±0.4 به طور کاملا تصادفي انتخاب و بين 12 مخزن فايبرگالاس500 ليتري توزيع شدند. ميگوهاي جوان به ميزان 10% وزني بدن در چهار وعده تغذيه شدند. شاخصهاي رشد مانند رشد مطلق يا افزايش وزن (WGR)، درصد بقا (SR)، ضريب تبديل غذا(FCR) ، ضريب رشد ويژه (SGR) و نسبت بازدهي پروتئين (PER) با افزايش ميزان پروتئين و در سطوح 30 و 35% بهبود يافتند و اختلاف معنا داري را با ساير تيمارها نشان دادند (P<0.05) در ترکيبات شيميايي لاشه در تيمار 20% رطوبت افزايش و پروتئين کاهش يا به عبارتي عدم بهبود را نشان مي دهد و اختلاف معنا داري با ساير تيمارها دارند. در حالي که در ساير تيمارها از نظر ترکيبات مواد مغذي بدن اختلاف معنا دار محسوسي مشاهد نشد (P<0.05) به طور کلي تيمار 3 با ميزان پروتئين 30% عملکرد مطمئن تري را نشان مي دهد اما تيمار 1 در سطح پروتئين 20% (حداقل سطح پروتئين) عدم بهبود را نشان مي دهد (معيارهاي رشد) و اختلاف معنا داري با ساير تيمارها دارد .(P<0.05) |
كليد واژه: ميگوي آب شيرين رودخانه اي شرق (Macrobrachium nipponese)، پروتئين، تغذيه، شاخصهاي رشد, ترکيبات لاشه |
نسخه قابل چاپ |