بانک مقالات علوم و فنون دریایی

رشد و زي توده جلبك Nannochloropsis oculata در محيط كشتهاي مختلف F/2 (شاهد)، ميگويلس، ساتو و تي.ام.ار.ال با راي توليد نيمه انبوه جلبك استفاده شد. آزمايش با تراكم اوليه 5×10⁶ سلول در هر ميلي ليتر طي شش روز در دماي 2±25^oC و شدت نور 350±3500 لوكس در پنج مرحله و سه تكرار مقايسه گرديد. نتايج نشان داد محيط كشتهاي كانوي و تي.ام.ار.ال به ترتيب با 44.4 و 1.6 درصد افزايش سلولي بيشترين و كمترين تراكم را در پايان روز ششم داشتند. ميانگين افزايش تعداد سلول جلبكي در محيط كشت شاهد (F/2) نسبت به تلقيح اوليه برابر با 10⁶±9.6±22×10⁶  به ازاي هر ميلي ليتر بود. بيشترين و كمترين افزايش تراكم سلولي به ترتيب در محيط كشتهاي كانوي و تي.ام.ار.ال به تعداد 18×10⁶±59×10⁶ و 0.5×10⁶±2.1×10⁶  عدد سلول در هر ميلي ليتر به دست آمد. ميزان جذب و كدورت در محيط كشت شاهد (F/2) به ترتيب برابر با 0.15±0.8 و 62±370 و بيشترين ميانگين جذب و كدورت در محيط كشت کانوي به ترتيب مقادير 0.05±1.1 و FTU 29±457 کمترين ميانگين جذب و كدورت در محيط كشت تي.ام.ار.ال به ترتيب مقادير 0.2±0.3 و FTU 36±134 محاسبه گرديد. همچنين بغير از دو محيط كشت ساتو و تي.ام.ار.ال ساير محيط كشتها از نظر ميانگين درصد افزايش تراكم سلولي به ازاي هر ميلي ليتر با يكديگر اختلاف معنادار آماري داشتند (P<0.05, S.L=0.01). بر اساس اين نتايج، محيط كشت كانوي از توانايي بالايي در تامين نيازهاي غذايي و افزايش تراكم سلولي به منظور پرورش انبوه جلبك مذكور در محيط آزمايشگاهي برخوردار است كه اين خود مي تواند در روند رشد و توسعه به كارگيري اين جلبك در آبزي پروري بسيار حايز اهميت باشد.