بانک مقالات علوم و فنون دریایی

غلظت جيوه در بافت خوراکي و بافتهاي غير خوراکي )امعا و احشا، کليه و گناد( ماهي شاه کولي (Chalcalburnus chalcalburnus) تالاب انزلي با هدف مقايسه مقادير موجود با حد مجاز استانداردهاي جهاني و همچنين بررسي تاثير 3 عامل وزن، سن و جنسيت بر ميزان تجمع اين فلزات در زمستان 1384 تعيين گرديد. بافتهاي مورد نظر در 23 نمونه صيد شده به صورت تصادفي تفکيک گرديدند، براي تعيين غلظت جيوه کل از روش AMA, 254LECO )آناليز پيشرفته جيوه(، روش استاندارد شماره D-6722 استفاده شد. ميانگين غلظت جيوه در عضله، امعا و احشا، گناد کليه به ترتيب 70.73، 119.71، 158.69 و 189.13 برحسب ppb وزن خشک بود. نتايج نشان داد که هيچگونه تفاوت معناداري بين متغير مستقل سن و متغير وابسته ميزان جيوه در بافتهاي مورد بررسي وجود نداشت )براي عضله p=0.26، امعا و احشا p=0.15، کليه p=0.39 و براي گناد (p=0.30. همچنين بين متغيرهاي مستقل جنس و طول با متغير وابسته غلظت جيوه رابطه معناداري مشاهده نشد. به علاوه بين ميزان جيوه در بافتهاي عضله، کليه و گناد و وزن تفاوت معناداري وجود نداشت )براي عضله P=0.23، کليه p=0.13 و براي گناد (0.72، اما بين متغير وزن و ميزان جيوه در بافت امعا و احشا تفاوت معناداري در سطح 95% وجود داشت (p=0.03). مقايسه بين ميزان جيوه عضله (70.73ppb) باحد آستانه هاي تعيين شده نشان مي دهد که اين ميزان از سطح آستانه (500ppb) WHO، (500ppb) FAO و (1000ppb) FDA کمتر بود.

 نسخه قابل چاپ