بانک مقالات علوم و فنون دریایی

براي تعيين نياز انرژي ماهي شانک زردباله، آزمايش با سه جيره‌ غذايي حاوي انرژي متفاوت (24، 22، 20 كيلوژول بر گرم) همراه با ‌يک تيمار تغذيه شده از غذاي تر با سه تكرار براي مدت 8 هفته طراحي گرديد. كليه تيمارها در تانک 300 ليتري حاوي 20 ماهي (وزن اوليه 12±2. 1 گرم) انجام گرفت كه روزانه 2 بار در حد سيري مورد تغذيه قرار مي ‌گرفتند. در انتهاي دوره‌ آزمايش، جيره ‌هاي غذايي بر روي بازماندگي و درصد افزايش وزن بدن بي تاثير بودند (P>0.05). ضريب چاقي و ضريب تبديل غذاي در بين تيمار‌هاي تغذيه شده با غذاي فرموله نسبت به غذاي تر اختلاف معني ‌داري را نشان مي ‌داد (P<0.05). ضريب چاقي با افزايش ميزان انرژي از 20 تا 24 کيلوژول افزايش و مقدار ضريب تبديل غذايي با افزايش انرژي روند کاهشي را نشان مي ‌داد. بيشترين درصد شاخص احشايي و شاخص كبدي و ميزان چربي احشا در ماهيان تغذيه شده از غذاي فرموله مشاهد شد. با افزايش ميزان انرژي از ميزان رطوبت و خاكستر لاشه كاسته ‌شد، اما بر ميزان چربي لاشه، ميزان ابقاي انرژي و ابقاي پروتئين افزوده گرديد. تنها بين تيمار‌هاي تغذيه شده با انرژي بيشتر (22 و 24 كيلوژول بر گرم) نسبت به انرژي كمتر (20 کيلوژول و غذاي تر) در شاخص ابقاي انرژي اختلاف معني ‌داري مشاهد شد (P<0.05). بيشترين رسوب چربي كبد (LDA) در تيمار تغذيه شده با انرژي 24 كيلوژول بر گرم مشاهده شد كه با ساير تيمار‌ها اختلاف معني ‌داري داشت (P<0.05). درجه پاتولوژي 4 (معادل نكروز) براي كبد‌هاي ماهيان تيمار شده با بالاترين انرژي به‌ دست آمد و در دو تيمار ديگر درجه پاتولوژي 3‌ يا متوسط و در تيمار تغذيه شده با غذاي تر درجه 2‌ يا ملايم تعيين گرديد. با توجه به بررسي ‌هاي حاصل از پارامتر‌هاي رشد و بافت شناسي كبد، مطلوب ترين انرژي براي رشد ماهي شانک زردباله 22 كيلوژول و نسبت 25 P/E گرم به كيلوژول محاسبه گرديد.

 نسخه قابل چاپ