بانک مقالات علوم و فنون دریایی

بررسي خصوصيات زيستي ميش ماهي در سواحل استان خوزستان در دو منطقه چويبده و بحركان طي يک دوره يک ساله از آبان 1387 تا آبان 1388 اجرا شد. دليل انتخاب ميش ماهي عدم سابقه مطالعه مشابه بر روي اين گونه در ايران و مهاجر بودن آن بود. طي اين بررسي 143 قطعه ماهي زيست سنجي گرديد (74 ماهي نر و 69 ماهي ماده). شاخص رسيدگي جنسي در نرها 0.66±1.29 و در ماده ها 2.83±2.42 به دست آمد و بالاترين مقدار اين شاخص در مرداد ماه مشاهده شد. رابطه طول و وزن ماهي نر Y=0.042L^2.70 (n=74, R²=0.86) و ماهي ماده Y=0.061L^2.61 (n=69, R²=0.85) و براي هر دو جنس Y=0.059L^2.62 (n=143, R²=0.86) به دست آمد. شاخص ‌هاي رشد، طول بي نهايت L=161.61cm، ضريب رشد K=0.57 (year^-1) و زمان طول صفر t_o=-0.17 محاسبه شد. با توجه به خصوصيات زيستي ماهي ميش و بر اساس شاخص انجمن شيلاتي امريکا (AFS) ماهي ميش جزء ماهيان با آسيب پذيري ذاتي زياد به حساب مي آيد.

 نسخه قابل چاپ