بانک مقالات علوم و فنون دریایی

فعاليت آنزيم‌ هاي گوارشي نقش مهمي در جذب مواد مغذي و رشد ماهيان دارد. با اين وجود اطلاعات موجود در زمينه رفتار آنزيم‌ هاي گوارشي و قابليت بازيابي مجدد سطوح فعاليت آنها در دوره ‌هاي مختلف محروميت غذايي و غذا‌دهي مجدد در ماهيان اندک است. در اين تحقيق توانايي ماهي قزل آلاي رنگين کمان با وزن متوسط 44.01±0.19 گرم در تنظيم و بازيابي ظرفيت گوارشي خود طي دوره ‌هاي مختلف محروميت غذايي و غذا‌دهي مجدد، مورد مطالعه قرار گرفت. اين آزمايش به مدت 8 هفته و در قالب يک طرح کاملا تصادفي با چهار تيمار و سه تکرار اجرا شد و يک گروه کنترل (بدون دوره محروميت غذايي) و تيمارهاي با 1، 2 و 3 هفته گرسنگي را شامل مي‌ شد. درجه حرارت آب و دوره نوري محيط پرورشي به ترتيب 17.4±0.1^oC و 15D:9L بود. فعاليت آنزيم ‌هاي گوارشي تريپسين، کيموتريپسين و ليپاز در روزهاي 21 (در پايان دوران محروميت غذايي)، 33، 44 و 55 (پايان آزمايش) اندازه گيري شد. در پايان دوران محروميت غذايي، سطح فعاليت آنزيم تريپسين گروه کنترل (95.4±12.2) بطور معني ‌داري (P<0.05) بالاتر از تيمارهاي 1 (78.1±5.1)، 2 (75.2±10.1) و 3 (85.4±9.3) بود. در روز بيست و يکم، ماهيان گروه ‌هاي با محروميت غذايي بر خلاف ماهيان گروه کنترل (44.77±9.4) هيچ گونه فعاليت کيموتريپسني نداشتند. فعاليت آنزيم ليپاز گروه کنترل نيز در پايان دوره محروميت غذايي (37.7±2.3) بطور معني داري (P<0.05) بالاتر از تيمارهاي 1 (23.0±2.4)، 2 (22.1±2.2) و 3 (27.3±5.0) بود. با اين وجود، در مراحل بعدي نمونه برداري سطح فعاليت آنزيمي تيمارهاي با محروميت غذايي به سطح فعاليت آنزيمي گروه کنترل رسيد. نتايج تحقيق حاضر بيانگر آن است که غذا يکي از فاکتورهاي مهم دخيل در تنظيم فعاليت آنزيم ‌هاي گوارشي است و ماهيان واجد توانايي بازيابي ظرفيت گوارشي خود پس از رفع دوره ‌هاي مختلف محروميت غذايي هستند.

 نسخه قابل چاپ