بانک مقالات علوم و فنون دریایی

در مطالعه حاضر، تغييرات سطوح پلاسمايي هورمون هاي کورتيزول و T₃ (تري يدوتيرونين) در فرآيند تنظيم اسمزي در شانک زردباله Acanthopagrus latus، ماهي يوري هالاين دريايي، با قرار دادن ماهي در دامنه وسيعي از شوري ها، از آب شيرين تا %150 آب دريا بررسي شد. براي اين کار، چالش سريع ماهي با شوري هاي 5%، 20% و 60% و تطابق تدريجي با آب شيرين انجام شد. شانک زردباله قادر بود تا چالش مستقيم با شوري هاي 5% تا 60% را بدون تلفات تحمل نمايد. همچنين شانک توانست طي روندي تدريجي در مدت 10 روز تغيير شوري محيط از آب دريا (42%) به آب شيرين را تحمل نموده و تطابق موفقي با آب شيرين داشته باشد. اين سريع ترين زمان گزارش شده براي سازگاري با آب شيرين در يک ماهي دريايي براي يک دوره زماني قابل قبول است. سطوح هورمون کورتيزول پلاسما پس از انتقال سريع از آب دريا به شوري هاي 60% و 5% افزايش سريعي نشان داد که اين افزايش در محيط 60% بيشتر بود. مقادير اين هورمون در نمونه هاي تطابق يافته با آب درياي غليظ شده پس از 7 روز و در ماهي هاي سازگار شده با محيط 5% پس از 24 ساعت به سطوح عادي بازگشت. سطوح هورمون تيروئيدي T₃ در پلاسما، 12 ساعت پس از تغيير شوري نسبت به نمونه هاي کنترل اندکي افزايش را نشان داد که سريعا به سطوح عادي بازگشت. غلظت هر دو هورمون کورتيزول و T₃ طي سازش شانک با آب شيرين، تفاوتي با نمونه هاي کنترل نداشت.

 نسخه قابل چاپ