بانک مقالات علوم و فنون دریایی

تالاب بامدژ از جمله تالاب هاي رودخانه اي و مهم استان خوزستان است که نقش مهمي را در تامين نيازهاي زيستگاهي پرندگان ايفا مي کند. عملکرد حفاظتي اين تالاب با توجه به الگوهاي مکاني کاربري هاي مجاور آن از يک سو و عدم استفاده منطقي از سرزمين از سوي ديگر در طي زمان به شدت تحت تاثير قرار گرفته است. هدف از اين پژوهش بررسي تغييرات صورت گرفته در ساختار سيماي سرزمين در تالاب بامدژ و اراضي اطراف آن مي باشد. در اين پژوهش از تصاوير ماهواره اي سالهاي 1368 و 1387 جهت تهيه نقشه پوشش اراضي منطقه استفاده گرديد. به منظور تحليل تغييرات صورت گرفته در الگوهاي سرزمين از متريک هاي مساحت طبقه، تعداد لکه، درصد مساحت طبقه، نمايه بزرگترين لکه، ميانگين اندازه لکه، نمايه شکل سيماي سرزمين و نمايه پراکندگي و مجاورت استفاده گرديد. بر اساس نتايج بدست آمده ساختار سيماي سرزمين در محدوده مطالعاتي بر اثر تجزيه الگوهاي پوشش سرزمين پيچيده تر و نامنظم تر گرديده است. دو کلاس منابع آبي و بيشه زارها به عنوان زيستگاه هاي با ارزش و برجسته بوم شناختي در منطقه به ترتيب با کاهش 35.4 و 30.1 درصدي در سطح کلاس، از شرايط مطلوبي برخوردار نبوده و درنتيجه باعث افت شرايط مطلوب زيستگاهي در منطقه شده است. همچنين افزايش %58.8 زمين هاي باير نشان دهنده جايگزيني اراضي نامطلوب به جاي اراضي مطلوب و ارزشمند (تالاب بامدژ و بيشه زارها و زمين هاي کشاورزي) مي باشد.

 نسخه قابل چاپ