بانک مقالات علوم و فنون دریایی

در مطالعه حاضر با هدف شناسايي جمعيت هاي احتمالي و بررسي ميزان تنوع ژنتيکي جمعيت هاي شيرماهي (Scomberomorus commerson) خليج فارس از پنج جفت آغازگر ميکروستلايتي (C83Sc, D61Sc, H96Sc, J43Sc, L42Sc) استفاده گرديد. نمونه هاي شير ماهي از سه ايستگاه بندر دير، بندربوشهر و بندر چوئبده در آب هاي شمالي خليج فارس جمع آوري گرديد. جهت تعيين اختلاف ژنتيکي با استفاده از اين پنج جايگاه از 115 نمونه شيرماهي استفاده گرديد. واکنش PCR با تمام آغازگرها به خوبي انجام شد و تمامي پنج جايگاه در هر سه جمعيت چند شکل بودند. سه آلل اختصاصي در سه جايگاه براي جمعيت دير و يک آلل اختصاصي در يک جايگاه براي جمعيت بوشهر بدست آمد. در بررسي تعادل هاردي - واينبرگ هر سه جمعيت در تمامي جايگاه ‌هاي ژني مورد بررسي خارج از تعادل بودند (P<0.001). اختلاف ژنتيکي توسط شاخص Fst براي تخمين ساختار ذخاير اندازه گيري گرديد. بر اساس آزمون AMOVA کمترين ميزان Fst=0.025 بين نمونه هاي دير و بوشهر که داراي جريان ژني 9.818 بود و بيش ترين ميزان Fst=0.057 بين نمونه هاي دير و چوئبده که داراي جريان ژني 4.164 بود مشاهده گرديد. نتايج حاکي از آن است که احتمالا يک جمعيت شيرماهي در ايستگاه هاي نمونه برداري شده وجود دارد و يک مديريت يکپارچه شيلاتي - ژنتيکي براي استفاده پايدار از اين منبع با ارزش لازم و ضروري است.