مقالات پژوهش هاي آماري ايران

در بسياري از مطالعات طولي، پاسخ هاي دو متغيره آميخته ترتيبي و اسمي اندازه گيري مي شوند. در اين مطالعات هدف، بررسي اثر متغير هاي کمکي بر روي پاسخ هاي وابسته به زمان است. يک تحليل رگرسيوني براي اين نوع داده ها، بايد همبستگي بين پاسخ ها در طول زمان را در نظر گيرد. براي تحليل اين پاسخ هاي اسمي - ترتيبي، با استفاده از يک روش وزن دهي مناسب، يک مدل انتقالي دو متغيره آميخته ترتيبي و اسمي پيشنهاد شده است و سپس از روش ماکسيمم درست نمايي براي يافتن براورد پارامتر ها استفاده شده است. تابع درست نمايي در اين روش به گونه اي تفکيک شده است که استفاده از نرم افزارهاي موجود ممکن باشد. اين روش در طرح آمارگيري نيروي کار مرکز آمار ايران به کار برده شده است که در آن پاسخ ترتيبي در زمان اول، طول مدت بيکاري افراد بيکار و پاسخ اسمي در زمان دوم، وضع فعاليت اقتصادي افراد است. آن چه در اين مطالعه مد نظر است پيدا کردن عوامل مؤثر بر بيکار باقي  ماندن و يا تغيير وضع فعاليت از بيکار به شاغل يا غير فعال است.

 نسخه قابل چاپ