مقالات پژوهش هاي آماري ايران

در سال هاي اخير نياز به تعيين آمارهايي با دقت لازم براي برآورد پارامترهاي توصيفي ناحيه کوچک به شدت افزايش يافته است. در ناحيه کوچک، برآوردگرهاي مستقيم به علت اندازه کم نمونه ممکن است از دقت لازم برخوردار نشوند. از اين رو با به کارگيري مدل ها که قابليت لحاظ کردن اثرهاي ناحيه و اطلاعات کمکي را در تحليل ها دارند، مي توان دقت برآوردگر مستقيم را افزايش داد. در اين ميان، مدل سطح ناحيه، به علت سادگي و دسترسي آسان به اطلاعات کمکي سطح ناحيه و امکان بررسي فرضيات مورد استفاده به وسيله داده هاي نمونه اي، از اهميت بيش تري برخوردار شده است.در اين مقاله با به کارگيري چنين مدلي، روش بيز سلسله مراتبي براي برآورد ميانگين درآمد چند استان کشور در حالت هاي مختلف مورد استفاده و بررسي قرار گرفته و با برآوردهاي به دست آمده از رهيافت بهترين پيشگوي نااريب خطي تجربي و بيز تجربي مقايسه شده است. نتايج اين تحقيق به طور کلي برتري رهيافت بيز سلسله مراتبي بر دو رهيافت مذکور و برآوردگر مستقيم را نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ