بانک مقالات علوم محیطی

بندر انزلي دومين شهر پرجمعيت استان گيلان، با جمعيتي حدود يكصدهزار نفر به صورت خطي در طول حدود 15 كيلومتر از سمت شمال به درياي خزر و از جنوب به تالاب انزلي محدود مي شود و آبراهه اي كه ارتباط دريا و تالاب را برقرار مي سازد شهر را به دو قسمت شرقي (غازيان) و غربي (انزلي) تقسيم نموده است. پيشروي آب درياي خزر و به تبع آن تالاب انزلي از دو سو در دهه اخير خسارات فراواني را بر شهر وارد ساخته است. به طوري كه شورايعالي شهر سازي و معماري ايران را بر آن داشت كه براي حل اين مشكل به چاره انديشي بپردازد. نهايتا مقرر شد كه خط تراز 24 - متر (ارتفاع از سطح آبهاي آزاد) به عنوان لبه دريا محسوب و هر گونه ساخت و سازي وراي اين روقم به جز تاسيسات سبك و موقت ممنوع اعلام گردد. بر اساس اين مصوبه مقرر شده تاسيسات زير بنايي حياتي شهر در رقوم بالاي 22- متر احداث و به كاربري هاي مسكوني و ساير خدمات وابسته تا رقوم 24 - متر اجازه ساخت و ساز داده شود.
بر اين اساس حدود 50 درصد از سطح شهر بندر انزلي رقوم ناامن تلقي و نزديك به 29 هزار جمعيت ساكن در آن بايستي به نقاط امن انتقال داده شوند. با توجه به مصوبه فوق، كه بر اساس سياست كلي برخورد با مساله پيشروي آب درياي خزر اتخاذ گرديده بود وهمينطور با توجه به هدف حفظ و احياي تالاب انزلي، توجه به ملاحظات زيست محيطي در منطقه و بالاخره موضوع توريسم كه از عمده ترين درآمد شهر مي باشد و همچنين موضوع ايجاد منطقه ويژه اقتصادي بندر انزلي، به نظر مي رسد تجديد نظر در طرحهاي جامع و تفصيلي بندر انزلي امري ضروري و اجتناب ناپذير باشد.

 نسخه قابل چاپ