بانک مقالات علوم محیطی

با عنايت به ارتباط غير قابل انكار هرگونه شكل دهي محيط زندگي انسان و از جمله طراحي محيط و منظر با مقوله هنر و همچنين رابطه اين شكل دهي با مفاهيم معنوي زيبايي، بحث «زيبايي شناسي طراحي محيط و منظر» كه در واقع به مباني حكمي و نظري طراحي مي پردازد از اهيمت شايان توجهي برخوردار مي باشد. از آنجايي كه در بسياري مواد تكيه اصلي بر ظواهر و كميات قرار گرفته و يا در برخي موارد سوابق تاثير حكمت نظري و فرهنگ ايراني به غفلت سپرده مي شود وجيزه حاضر سعي بر آن خواهد داشت تا با پرداختن اجمالي به مباحث فوق، تا حد امكان به معرفي مباني زيبايي شناسي طراحي محيط و منظر پرداخته و اين مباني را در قالب معيارهايي كه زيبايي منظر را از نظر فرهنگ ايراني تعريف مي نمايند تبيين نمايد. به بيان ديگر سعي در معرفي جلوه و وجهي از زيبايي خواهد بود كه فراتر از زيبايي بصري بوده و بر زيبايي معنوي و معقول اشاره دارد. در جهت پاسخگويي به اين موضوع سر فصلهاي اصلي مقاله پس از مقدمه اي كوتاه عبارت خواهند بود از:
- مباني نظري كه عمدتا به معرفي علل اربعه طراحي محيط و منظر مي پردازد.
- تعاريف، كه طي آن تعاريف مورد نظر براي برخي مفاهيم و تعابير ارايه خواهند شد.
- ويژگي هاي زيبايي شناسي محيط و منظر مشتمل بر دو مقوله اصلي خواهد بود. مقوله اول و اصلي مباني نظري و فلسفي زيبايي (از نظر قبيل گرايش به تجرد، تعادل، يادآوري و هدايت، توجه به معنا و معنويت، هماهنگي، وحدت و هويت) مي باشد كه در ضمن تشريخ آنها، به چگونگي و مباحث مرتبط با تجليات كالبدي آنها در قالب اصولي براي طراحي مثل سلسله مراتب، تقارن، درونگرايي، رمزگرايي، تناسب، حد، اندازه، تنوع، سادگي، خلوص و امثالهم نيز اشاره خواهند شد.
- و در خاتمه نيز به همراه بيان نتيجه اجمالي مباحث مطرح شده توصيه هايي تقديم خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ