بانک مقالات علوم محیطی

تمامي طرح هاي منابع طبيعي بخصوص طرح هاي مرتع، آبخيزداري و محيط زيست بدون مطالعه خاک، ناموفق، ناکارامد و محکوم به شکست مي باشند. از جمله روش هايي که براي مطالعات خاک در منابع طبيعي متداول است روش زمين شناسي است. در اين تحقيق از حوزه آبخيز طالقان، زير حوزه حسنجون که در محدوده َ 37 °50 تا َ 50 °50 طول شرقي و  َ 7 °36 تا 20َ° 36عرض شمالي واقع شده و داراي تنوع زمين شناسي خوبي است انتخاب گرديد. ابتدا نقشه واحدهاي کاري روش زمين شناسي با بررسي هاي فتوژئولوژي و بازديدهاي صحرايي با استفاده از سامانه هاي اطلاعات جغرافيايي در مقياس 20000: 1 تهيه شد و سپس به حفر پروفيل در اين واحدها اقدام شد و مقدار pH، EC، درصد مواد آلي، درصد کربنات کلسيم، درصد سيلت، درصد رس و درصد شن تعيين گرديد. نتايج حاصل از آزمون هاي آماري که با استفاده از نرم افزارهاي مناسب آماري و در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت نشان داد که پروفيل هاي موجود در واحدهاي کاري مختلف زمين شناسي (پروفيل هاي موجود در سنگ هاي مختلف) با يکديگر در اغلب فاکتورها اختلاف معني داري دارند (بجز EC و درصد مواد آلي) و اين نتيجه گوياي اين مطلب خواهد بود که براي مطالعات خاکشناسي، تقسيم بندي منطقه از لحاظ جنس سنگ امري کاملا ضروري است. سپس پروفيل هاي موجود در هر يک از واحدهاي کاري (در يک سنگ معين) با يکديگر مقايسه شدند و نتايج حاصل از آزمون هاي آماري نشان داد که واحدهاي کاري روش زمين شناسي پلي گونهاي همگني نيستند و بجز pH، بقيه فاکتورها در يک جنس سنگ معين با يکديگر اختلاف معني داري دارند و با توجه به نتايج حاصله، براي مطالعات اجمالي و در مرحله شناسايي روش زمين شناسي مي تواند مفيد باشد ولي در مطالعات معمول خاک شناسي در منابع طبيعي فقط مي توان براي ارزيابي مقدار pH از روش زمين شناسي کمک گرفت و براي مطالعه ساير فاکتورها نمي توان به روش زمين شناسي به تنهايي اکتفا کرد.