بانک مقالات علوم محیطی

مدل هاي گردش عمومي مدل هاي رياضي (شبيه سازهاي رايانه اي) خصوصيات و فرايندهاي جوي – اقيانوسي هستند که هدف آنها توصيف سيستم اقليمي کره زمين (سيستم اقليمي کره زمين حاصل و پيوندي از ارتباطات جو، اقيانوس ها، پهنه هاي يخي يا کريوسفر (يخ کره)، ارگانيسم هاي حياتي (بيوسفر)، خاک ها، رسوبات و سنگ ها) است. توسعه مدل هاي مذکور به سال 1960 ميلادي بر مي گردد. مدل هاي گردش عمومي در حال تبديل شدن به ابزار اصلي بررسي تغييرات اقليمي کره زمين هستند. در اين تحقيق با استفاده از داده هاي ماهانه حاصل از محاسبه ضرايب مربوط به دما و بارش نقاط شبکه در مختصات ايستگاه تبريز و داده هاي متوسط ماهانه دما و بارش ايستگاه هواشناسي تبريز، اثرات دو برابر شدن ميزان CO₂ جو بر دما و بارش شبيه سازي شده بررسي شده است. مدل هاي هايترگراف و آمبروترميک ترسيمي براي تبريز مبين تغييرات ماهانه عناصر اقليمي دما و بارش در شرايط دو برابر شدن CO₂ جو هستند. نتايج حاصل از شبيه سازي عناصر دما و بارش به روش «مدل گردش عمومي GFDL» مبين افزايش دماي تبريز در کليه مقاطع ماهانه و فصلي و کاهش بارش در فصل زمستان (ماه مارس) و افزايش آن در فصل بهار (ماه هاي آوريل و مي) هستند. مدل هاي آمبروترميک و اقليم نگاشت – هايترگراف فعلي و شبيه سازي شده تبريز از مدل GFDL در شرايط دو برابر شدن CO₂ جو، تغييرات دما و بارش را مورد تاييد قرار داد. با توجه به مدل هاي آمبروترميک و هايترگراف ترسيمي براي وضعيت اقليم فعلي و اقليم شبيه سازي شده از مدل GFDL تغيير اقليم تبريز در شرايط دو برابر شدن CO₂ به صورت کاهش مدت و شدت دوره سرد و کاهش روزهاي همراه با يخبندان، کاهش بارش بهاره و زمستاني، تغيير شکل بارش زمستاني از برف به باران، طولاني شدن دوره رشد گياهان، افزايش دما و به تبع آن خشکي، خود را نشان خواهد داد.

 نسخه قابل چاپ