بانک مقالات علوم محیطی

پراکنش هاي مواد باستان شناختي در روي زمين سيماها، داراي الگوهاي ويژه توزيع مکاني اند. شناخت ساختار اين الگوها و تغييرات آنها در تخمين تافانومي زمين سيماها که تحت تاثير عوامل انساني و طبيعي حاصل مي شوند، از اهميت ويژه اي در مطالعات "زمين سيما باستان شناسي" محسوب مي شود. امروزه باستان شناسان و همچنين متخصصان ساير علوم ذي ربط علاقه مند به حفظ محيط هاي فرهنگي و طبيعي، گرايش مثبتي را به منظور شناخت فرايندهاي تافانوميک زمين سيماها - که طي آن تغييرات و تهديدات فاحشي در زمين سيماها حادث شده و باعث از بين رفتن اطلاعات زمينه اي آنها مي شوند - از خود نشان مي دهند. شناخت فرايندهاي تافانوميک نياز به آگاهي از مباحث نظري مربوط و نياز به استفاده از روش هاي کمي، روش هاي طبقه بندي و تحليلي دارد. در اين مقاله با يک رويکرد روش شناختي حل مساله، و در چارچوبي تحليلي، و با استفاده از مدل هاي کمي، تاثير عوامل انساني در تغييرات زمين سيماها مورد بررسي قرار مي گيرد. چند نوع از بافت هاي کاربري از زمين، در منطقه مورد مطالعه مورد سنجش قرار گرفته و دامنه تغييرات دريک دوره پنجاه ساله با استفاده از مدل زنجيره اي ماکوف تخمين رده مي شود. نتايج حاصل تغييرات، جابه جايي يا انهدام آثار فرهنگي را روي سطح نشان مي دهند.

 نسخه قابل چاپ