بانک مقالات علوم محیطی

غلظت فلزات سنگين در رودخانه تجن استان مازندران در يازده ايستگاه و در قسمت هاي مختلف حوزه و پايين دست منابع آلودگي در طول سال 1380 مورد بررسي قرار گرفت. ميانگين غلظت کادميم، مس، منگنز، نيکل، سرب، روي، کبالت و آهن در ايستگاه هاي مختلف رودخانه در فصل زمستان به ترتيب 9.7، 4.5، 28.5، 10.9، 20.3، 49.8، 23.1، 391.5، بهار 12.1، 5.8، 35، 13.2، 24.9، 62.8، 27.9، 465، تابستان 80.3، 29.3، 74.5، 28.5، 58.5، 66.7، 22.1، 1767.7 و پاييز 62.5، 24.9، 63.1، 22.3، 41.3، 58.6، 22.9 و 985.7 ميکروگرم در مترمکعب اندازه گيري شد. ميانگين غلظت هاي فلزات کادميم، نيکل و سرب در رودخانه بخصوص در فصول تابستان و پاييز از حداکثر غلظت قابل قبول آژانس حفاظت محيط زيست آمريکا و توصيه شده سازمان بهداشت جهاني و در آب آشاميدني به طور چشمگيري بالاتر است. نتايج همچنين نشان داد که غلظت تمامي فلزات بجز کبالت در رودخانه در فصول کم آبي بويژه تابستان، بيش از ساير فصول است. ترتيب بزرگي غلظت فلزات در رودخانه در فصول سال به اين شکل است: زمستان، بهار، پاييز، تابستان. اثر آلايندگي منابع آلودگي اصلي رودخانه از جمله شهرسازي و کارخانه چوب و کاغذ مازندران بخصوص در فصول کم آبي بر بالا رفتن غلظت آلودگي در رودخانه رديابي شد.

 نسخه قابل چاپ