بانک مقالات علوم محیطی

فقدان آگاهي علمي از ابعاد کمي و کيفي ارزش اقتصادي توليدات و خدمات اکوسيستمي حاصل از جنگل ها، در راستاي رشته اي از عوامل گوناگون تخريب، تغيير کاربري اراضي جنگلي را به سود فعاليت هاي ديگر توجيه پذير ساخته است. عدم برخورداري از چنين آگاهي هايي موجب شده که در ايران، نظير بسياري ديگر از کشورهاي در حال توسعه، فرايند تصميم گيري هاي سياسي و اقتصادي در مورد استفاده هاي کنوني و موجوديت آتي منابع جنگلي با ابهامات زيادي مواجه شود و تلاش براي دستيابي به انتخاب هاي صحيح و تخصيص بهينه منابع طبيعي تحت اختيار، دربند مشکلات مربوط به مخاطرات و عدم قطعي بودن هاي ارزيابي باقي بماند. سستي مباني نظري و ناديده انگاشتن ملاحظات عملي در گزينش رويکردهاي روش شناختي براي انجام مطالعات ارزش گذاري اقتصادي مي تواند به نتايجي بينجامد که بقاياي عرصه هاي جنگلي را بسرعت در ميانه دو تيغه افراط و تفريط گرايانه مضمحل سازد. برآوردهاي اريب داري که ارزش جنگل ها را کمتر و يا بيشتر از حد، نزديک به واقعيت نشان دهند، يا استهلاک سرمايه هاي طبيعي سرپا را در پي خواهند داشت و يا آزمندي کاربري هاي رقيب براي اراضي جنگلي را مشروع جلوه گر خواهند ساخت. به هر حال، بايد يادآوري کرد که تحقق پايداري از تلفيق دو مقوله حفاظت و استفاده عقلايي از منابع طبيعي چون جنگل به هيچ وجه پديده اي غيراقتصادي قلمداد نمي شود و سازماندهي اقدامات براي نيل به تقريب دو نظام اقتصادي و اکوسيستمي به شکل تلاش بي وقفه براي تضارب انديشه هاي موجود، از چندي پيش آغاز شده است. در اين مقاله سعي شده با تکيه بر اهم بنيادهاي نظري و ملاحظات عملي مربوط به روش شناسي مطالعات ارزشگذاري اقتصادي، رئوس يافته هاي تحقيقي بر سر ارزش گذاري برخي از عرصه هاي جنگلي شمال انعکاس يابند و تنگناها و استدلال هاي مورد نياز در اين باره، به تصوير کشيده شوند.

 نسخه قابل چاپ