بانک مقالات علوم محیطی

پيامد افزايش جمعيت انسان، افزايش مصرف منابع و کاهش تنوع زيستي است. روند فزاينده نرخ انقراض موجب شد انسان به منظور استفاده از ارزش هاي سودمند و ذاتي گونه ها اقدام به حفاظت از آنها کند و نتيجه اين کار شکل گيري مناطق حفاظت شده است. پژوهش مذکور با هدف زون بندي منطقه شکار ممنوع ديلمان و درفک، به منظور دستيابي به الگوي بهينه حفاظت و توسعه به انجام رسيده است. طي فرايند زون بندي، پس از شناسايي منابع اكولوژيكي و اقتصادي- اجتماعي (در مقياس 1.25000) با استفاده از سيستم اطلاعات جفرافيايي (GIS) ،تجزيه و تحليل وجمع بندي داده هاي اكولوژيكي (مبتني بر رهيافت سيستمي) منجر به تفكيك 8817 يگان زيست محيطي غير تكراري درمنطقه شد.سپس با تهيه مدل هاي اكولوژيكي ويژه پاركداري و مقايسه آنها با توان اكولوژيكي يگان هاي زيست محيطي، يگان ها براي زون هاي مختلف ارزيابي شده است. در نهايت، اولويت بندي و ساماندهي زون ها به شيوه رايج آن در ايران بر مبناي 18 سناريو انجام گرفت ودر نقشه زون بندي به عنوان واحدهاي برنامه ريزي تهيه گرديد. نتيجه مطالعه حاكي از آن است كه در منطقه مورد مطالعه زون هاي امن 23.6% ، امن مشروط 0.5% حفاظتي 45.2%، حفاظتي و فرهنگي 0.3% ، حفاظتي و بازسازي 8.7% ، بازسازي 5%، تفرج متمركز 0.04، تفرج گسترده 8.8% ، استفاده ويژه 0.007 درصد و زون ساير استفاده ها 9.7% منطقه را به خود اختصاص داده اند.

 نسخه قابل چاپ