پاسخ به:بانک مقالات علوم محیطی
چهارشنبه 10 خرداد 1391 9:12 AM
1 : محيط شناسي زمستان 1386; 33(44):1-10. |
جانمايي ايستگاه هاي سنجش آلودگي هوا در تهران بزرگ |
اشرفي خسرو*,سرمد قارد,اصفهانيان وحيد,متصدي زرندي سعيد |
* گروه مهندسي محيط زيست، دانشكده محيط زيست، دانشگاه تهران |
يکي از مهم ترين مسايل در سنجش آلاينده ها در سطح شهري مثل تهران، جانمايي ايستگاه هاي سنجش آلودگي است. هر نوع تحليل علمي در زمينه آلودگي هوا و تصميم گيري در مورد کاهش و کنترل آن به داده هاي آلودگي نياز دارد. به همين منظور ايستگاه هاي سنجش آلاينده ها بايد در مکان هايي قرار گيرند که نمايش درستي از وضعيت آلودگي را نشان دهند، بنابراين موقعيت مکاني ايستگاه ها از حساسيت بالايي برخوردار است. در اين مقاله اين مهم مدنظر مي باشد و با استفاده از جمعيت تهران و تعداد ايستگاه هاي کشورهاي پيشگام در امر پالايش آلودگي هوا نسبت به جمعيت آنها، تعداد ايستگاه هاي لازم براي شهر تهران 56 عدد پيشنهاد شده است. با توجه به اينکه هم اکنون در سطح شهر تهران 7 ايستگاه سازمان حفاظت محيط زيست، 4 ايستگاه شرکت کنترل کيفيت هوا و 1 ايستگاه وزارت بهداشت (وزارت بهداشت چندين ايستگاه دارد که فقط يکي از آنها اکثر آلاينده هاي معيار را اندازه گيري مي کند) در اختيار دارند، مي بايست 44 ايستگاه جديد ديگر جانمايي شوند. با عنايت به تعريف مقياس هاي همسايگي (مناطق حومه اي) و چگال (مناطق پر ترافيک و شلوغ)، به ترتيب 8 ايستگاه در مقياس همسايگي و 36 ايستگاه در مقياس چگال در نظر گرفته شده اند. براي جانمايي ايستگاه ها در مقياس چگال از تحليل همبستگي داده هاي ايستگاه هاي موجود استفاده شده است. همبستگي داده هاي موجود نشان مي دهد که مي بايست در غرب و جنوب ايستگاه مرکزي کنوني ويلا (ايستگاه خيابان نجات الهي سازمان حفاظت محيط زيست)، تمرکز بيشتري از ايستگاه ها وجود داشته باشد. با استفاده از اين مهم حانمايي ها در مقياس چگال انجام شده است. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |