بانک مقالات علوم محیطی

برهم کنش هوا- دريا موجب بروز بسياري از پديده هاي منحصر به فرد در جو و اقيانوس مي شود که يکي از اينها جريان گراني يا چگال در محيط هاي دريايي نيمه بسته خاص مانند خليج فارس مي باشد. اين جريان به عنوان مولفه اي از گردش آبهاي دريا، نقش موثري بر روي برخي از فعاليت هاي دريايي از قبيل نظامي، مخابراتي، صيادي، تحقيقاتي و تبادل آبها و انتقال آلودگي هاي دريا دارا مي باشد. هدف اين مطالعه، بررسي فيزيكي عناصر هواشناختي موثر بر جريان گراني خروجي از خليج فارس از قبيل تبخير، دما، باد و بارش و غير هواشناختي موثر از جمله جزر و مد و رواناب رودها و همچنين برآورد ميزان کمي تاثير آن ها مي باشد. اين مطالعه نشان مي دهد که با فرض عدم انتقال جرم در خليج فارس، تبخير سالانه از خليج فارس موجب افزايش شوري آب به ميزان 2. 20 (psu) و تقويت جريان گراني و بارش سالانه در خليج فارس موجب کاهش شوري آب خليج به ميزانpsu) ) 0. 07 و تضعيف جريان گراني و رواناب سالانه رودها به خليج فارس موجب کاهش شوري آب خليج به ميزانpsu) ) 0.5 و تضعيف جريان گراني مي شود. به علاوه دما با دو نقش فصلي و متضاد، باد با دو نقش متضاد، مواد آلاينده  با دو نقش متضاد بسته به وزن ويژه آن ها و جزر و مد با نقش تضعيف کنندگي بر جريان گراني خروجي از خليج فارس موثر مي باشند. به علاوه يک رابطه رياضي بين تغيير کميت هاي دما و شوري آب دريا جهت تعيين احتمال ظهور جريان گراني در محيط هاي دريايي بدست آمد.

 نسخه قابل چاپ